Terwijl mijn vriendjes in het voorbije weekend de koude trotseerden in Tihange, Sart-Tilman of waar ook te lande, bleef ik warm binnen in mijn stulpje in Heukelom. Genietend van een hernia en bijbehorende geknelde zenuw. Waarschijnlijk het gevolg van de klassieke hernia-trigger: een zijdelingse beweging vanuit stilstand gevolgd door een neerwaartse beweging, bij het uittrekken van mijn loopschoenen nota bene. Spierontspanners en pijnstillers brachten wel enig soelaas maar de voorbije dagen heb ik voornamelijk in een soort foetushouding op de zetel (bank voor de Nederlandse lezers) doorgebracht. Ik kan intussen wel al een halve minuut rechtop staan tot de pijn

Even niet opgelet en Jef van de Weerdt heeft weer een marathon afgehaspeld. Nummer 57, als hij het zelf goed heeft bijgehouden. In Lembeke, Oost-Vlaanderen. Uit zijn zoals immer kleurrijk verslag licht ik de volgende passage: ” Halverwege de derde ronde krijg ik gezelschap van een wel heel merkwaardige loper, een soort “Jezus”figuur met alleen een klein zwembroekje aan, verder niets, en op zijn blote voeten en dat met amper 5 graden. Ik speel met de gedachten hem wat te vragen, wat hij aan doet als het bijvoorbeeld 30 graden is en wat Maria hier van vindt, maar ach als