zat 31/08/2013 19 u * Fumal * 11,4 km * 0:54:39 * 12,5 * 45/88 * –/– * ♥♥

Een nieuwe naam in het Luikse joggingcircuit, Fumal, een kleine vlek, mooi gelegen in de Mehaignevallei tussen Hannuit en Hoei. De organisatie heeft alle troeven in handen om een plaats te krijgen op de Hesbignonkalender, niet in het minst een gevarieerd parcours in een schitterende omgeving. Na een weekend relatieve rust wil ik me weer meten met andere loopfanaten.
Het peloton is klein deze keer. Ik herken heel wat getrouwen van de Hesbignon en de Condruzien. Jos Biets heeft zijn poulain Domenico Di Vito meegebracht die na de zomervakantie opnieuw in het goede ritme komt. In Gotem was hij al 2 minuten sneller op de 10 km dan in Kozen. Domenico heeft hier 51′ nodig over ruim 11 km.

Na een desastreuze donderdagtraining (steendood na een 16 km-loop in en rond de Jekervallei) kan ik alleen maar hopen dat ik deze opdracht met een beter gevoel kan afwerken. De eerste kilometer op het Ravel-fietspad is vlak en gaat in 4:37. Dat is al een redelijk begin. Vanaf de tweede kilometer begint de weg te stijgen, eerst over een veldweg, daarna op asfalt. Ik heb een ritme gevonden dat ik mijn benen niet opblaas en toch nog de indruk heb dat ik vooruit geraak. Ik zie Etienne Vanderschelden zo’n 50 meter voor me en kan voor de top tot een vijftiental meter naderen. Mooi, maar we moeten beiden onze meerdere erkennen in Dominique Renier die eerst mij, daarna Etienne op de helling voorbij stoomt en ter plaatse laat. Rond de vijfde kilometer, op het hoogste punt van het parcours, heeft Etienne weer wat meer afstand genomen. Het lijkt mij een mooie uitdaging om hem bij te halen – zoals in de “good old days”, vorig jaar bijvoorbeeld – en ik kan dus niet even freewheelen om van het uitzicht te genieten. We komen nu op een deel van het parcours dat ik van een vroegere loop herken, Fallais, zoals later blijkt. Een afdaling in een hobbelige weide is niet echt mijn ding de laatste maanden maar ik probeer er toch de vaart in te houden. In een chicane met een diep karrenspoor verlies ik ei zo na het evenwicht. Een kilometer verder draaien we een hobbelige kasseiweg in. “Weer die vervloekte chaussée romaine?”, spookt het door mijn hoofd. Met dichtgeknepen billen (ik bespaar u geen enkel detail!) geraak ik weer op het asfalt. In een afdaling draai ik het gashendel nog eens open. Die dekselse Etienne draaft intussen nog altijd voor me uit. In de beklimming naar het kasteel van Fumal kan ik het gat eindelijk dicht lopen. We draaien samen het kasteelpark in. De kilometerlange achtervolging is een uitstekende training geweest om weer competitieritme op te bouwen.

Ik vind dat het nu welletjes is geweest en ik besluit mijn tempo aan te passen aan dat van Etienne. In de spurt zullen we dan wel zien wie nog het meeste over heeft. We passeren samen een groepje supporters. Daar staat ook Marie-Paule die na haar traditioneel bezoek aan de bezienswaardigheden van het dorp de aankomst van de vedetten niet wil missen. We zijn nu al kilometers aan het dalen. Rond de negende kilometer, als we opnieuw in het dorpje zijn, is het weer tijd voor een nijdige helling van een 500-tal meter. Ik bouw enige reserve in en bereik samen met mijn gezel de top na 10 kilometer. In de laatste anderhalve kilometer worden we nog een bos ingestuurd. Gelukkig heb ik de weg herkend want het is er al flink donker. Als we weer in het licht komen is de finish dichtbij. Ik geef het tempo aan, Etienne volgt. Ik versnel in de laatste kronkels door het grasland aan de finish maar tegen de spurt van Etienne ben ik niet opgewassen. Het zij zo. Alleen jammer dat ik nu net niet op de eerste bladzijde van de uitslagenlijst sta!
We sluiten de geslaagde avond af met de traditionele pain-saucisse en blonde Leffe.

(Foto’s Marie-Paule. Foto 1: In het tegenlicht van de laaghangende zon herkent u hopelijk Domenico en uw dienaar. Foto 2: Etienne Vanderschelden pakt uit met een demarrage in de laatste meters. )