zon 13/11 2011 10.15 u * Fallais (Challenge hesbignon) * 13,3 km * 0:55:25 * 14,5 * 71/363 * 3/24 ♥♥♥♥

Waals Haspengouw is op zondagochtend in grijze nevelen gehuld als ik met Gerard Thiessens op weg ben naar de laatste afspraak van de Hesbignon van dit jaar. Maar zie, bij het naderen van Fallais trekt de hemel plots open en komt een stralende zon te voorschijn. De bucolische rust wordt alleen verstoord door het motorengeronk van de rally van de Condroz die blijkbaar gewoon doorgaat ondanks het dodelijk ongeval van gisteren. Het is bijzonder fris en na enig aarzelen besluit ik in wintertenue van start te gaan, inclusief muts en handschoenen. De speaker dringt erop aan ons nummer goed zichtbaar op te spelden, zo niet dreigt de uitsluiting. Zijn vermanende toon wordt niet echt gesmaakt door de wachtende groep.
Door de drukte op het smalle Ravelfietspad heb ik 4:53′ nodig voor de eerste kilometer. Samen met Patrick Renard slalom ik in de volgende kilometer tussen de deelnemers door en kan ik op de nu bredere weg mijn eigen tempo vinden. Rosario Ilardo en Noël Heptia hebben een blitzstart genomen. Ik zie hen pas aan de finish terug. Noël heeft zijn prestatie van vorige week in Saint-Georges niet kunnen herhalen en eindigt tweede na Rosario, een halve minuut voor mij. Rosario lapt mij anderhalve minuut aan het been en wint onbedreigd bij de veteranen 3. Romain Uitdebroeks staat na drie kilometer met een pijnlijke kuit langs de kant. Uren op een ladder staan is niet direct een geschikte voorbereiding van een loopwedstrijd, ondervindt de Alkenaar. Roland Vandenborne zit verderop in het veld. Roland moet stilaan de tol betalen van zijn zware seizoen: de wedstrijden in de challenges, vijf trails en onlangs nog de veeleisende marathon van Kansas City.

Na een eerste lus haal ik Gerard in die zijn snelle start moet bekopen. Het middenstuk van het parcours is behoorlijk heuvelachtig en heeft een hoog Condroz-gehalte: hobbelige maar gelukkig droge veldwegen en een akelige kasseihelling. Ik loop er in het gezelschap van de eerste dame, Martine Hustings. De laatste 4 kilometer zijn zo goed als vlak. Ik draai nu rond de 4 minuten per kilometer. Ik moet er wil flink de pees opleggen om Pol Van Kerrebroeck – die al de hele wedstrijd voor mij uitdraaft – bij te benen. Ik wil het tactisch spelen en achter zijn rug even op adem komen om hem in de laatste kilometer te verrassen. Maar Pol herkent me aan mijn schaduw! Echt aanklampen lukt hem ook niet meer. Ik kom nu in het spoor van enkele jongelingen, Renaud Pire en Antoine François – veertig jaar groener dan uw verslaggever. Verblind door de illusie van de eeuwige jeugd zet ik de aanval in. Maar mijn stramme spieren roepen me snel tot de orde …

(Foto J. Defrère, alias Jef van Leuven: De snelle jongens, van links naar rechts: Sébastien Mahia, Raphaël Durviaux en Gert Theunis. Gemiddelde: 18 km per uur. Gert haalt het deze keer voor Raphaël.)