De Mergellandmarathon, betwist in de heuvelrijke omgeving van Meerssen, was zondag aan zijn veertiende editie toe. Dat zou ook wel eens de laatste kunnen geweest zijn. Want ondanks het uitdagende parcours heeft deze organisatie in het (Nederlands) Zuid-Limburgse heuvelland nooit de grote massa weten aan te trekken. De Mergellandmarathon is zowat de huismarathon van Jo Schoonbroodt die ook dit jaar een chrono ruim onder de drie uur neerzette. Ikzelf heb de wedstrijd twee maal afgewerkt, op twee verschillende omlopen. Want het parcours is in de loop der jaren verscheidene keren gewijzigd en dat is meestal ook geen goed teken. Wat er ook van zij, Jef van de Weerdt stond zondag aan de start voor 48ste marathon, zijn zesde van dit jaar.
Jef is niet alleen een verwoed loper, hij is ook een geboren verteller. Hij stuurde zijn loopvrienden volgend – licht ingekort – verslag.
” Het was alweer vijf jaar geleden dat ik de marathon in Meerssen had gelopen. Bij mijn broer die op de markt woont ga ik me dan ook altijd omkleden … gelukkig herkende hij me nog toen ik na 5 jaar weer eens voor de deur stond. Ik was van harte welkom! Ik weet het,maar zo gaat dat eenmaal bij familie van de Weerdt, vraag het maar aan mijn zus in Margraten! Mijn broer heeft net zo als ik iets met lange afstanden, ik met hardlopen en hij met zijn duiven. Alleen met dit verschil: zijn prijzenkast staat vol met nationale en internationale prijzen, en ik … heb alleen een bekertje voor de tweede plaats bij de Limburgse kampioenschappen haankraaien!
Maar nu de marathon, bij de start nog even met Henk Sipers gesproken. Hij liep met een babyjogger als voorbereiding voor zijn sponsorloop voor kanker. Hij start samen met zijn Duitse metgezel op 1 oktober en loopt van Aken naar Amsterdam in 7 dagen iets van 275 km!
Omdat we samen starten met de lopers van de 26km ga ik wat vooraan staan. Ik had ook nog goeie benen vandaag, dus het liep gesmeerd. Ondanks drie beklimmingen (Raarberg, Kruisberg, Denneberg) kom op 10 km door in 53.24, met dank aan Johan die me weer eens kwam hazen tot aan het 11km punt. Toen werd het plots heel stil … geen Johan en geen lopers voor of achter mij en bijna geen publiek! Ik loop op de 30ste plaats naar later blijkt … en neem wat gas terug (15km 1.19.45) en wordt door enkele lopers ingehaald (20km 1.48.37). Iets meer dan 11 km per uur, voor mij is dat eigenlijk iets te hard. Als dat maar goed gaat want er komen nog de nodige heuvels en kilometers De eerste is de 1,5 km lange slingerberg in Geulle, die kom ik nog goed boven (25km 2.18.57). We krijgen de wind op de kop!
Huub Rokx fietst nog een stuk met mij mee en zorgt voor wat afleiding! De kilometers beginnen te tellen en het is ondanks de “power bar’ met de power … bar slecht! ( 30km 2.48.07). Ik reken uit dat ik de 4 uur net niet ga halen, ik haal nog een loper uit België in waar ik de laatste marathons (La Roche, Monschau) strijd mee geleverd heb, hij was mij steeds enkele plaatsen voor … sympathieke vent, nu nog zijn naam onthouden! De snelle eerste 20 km breken mij nu op, het is nu bloed zweet en … nee die heb ik niet meer! Er gaan me nog vijf lopers voorbij,de benen willen niet meer (35km 3.19.46) Jan Gullikers komt me nog de laatste 7 km hazen … Ook dat nog denk ik, net het moeilijke stuk van Genzon waar ik wou gaan wandelen. Niks wandelen roept hij, op je tanden bijten. Mijn spieren ontploffen zo wat ….maar ja dat is nu het mooie van de marathon: niet opgeven, gewoon doorgaan, ondanks de hevige pijn in de benen. De afdaling bij Waterval gaat ook niet soepel. Ik haal toch nog twee lopers in. Jan schreeuwt me de laatste beklimming in Schietecoven naar boven. Niks te wandelen je bent toch geen watje! (40km 3.51.56) en ik kom nog verbazend goed boven! Nog een laatste heuveltje. Niks wandelen, door! je kunt nog een paar lopers in halen, roept Jan. Dat is toch iets te veel voor mijn pijnlijke spieren en er finishen vijf lopers minder dan 30 sec voor mij. Jammer maar ze waren net iets beter (of jonger). Mijn tijd van 4.04.45 is goed voor de 46e plaats….en 7e in de M55-klasse met 23 deelnemers en dat vind ik netjes, al zeg ik het zelf … en 3e bij de M60 … als die er geweest was! Met dank aan mijn twee hazen Johan en Jan. “