zon 14/08 2011 19.00 u * Petit-Waret (Challenge hesbignon) * 11,3 km * 0:49:15 * 13,7 * 53/276 * 2/13 * ♥♥♥♥

“Petit-Waret en fête”, stond er op een reuze-affiche toen we het dorp in de buurt van Andenne binnenreden voor een nieuwe aflevering loopplezier in Wallonië. Toch maar even afwachten of we echt aan het feest zouden zijn.
Voor de wedstrijd liep ik Jean-Marie Haekens en Johnny Geuten tegen het lijf. Johnny nam zich voor de loop rustiger af te werken na zijn ervaring in Villers-le-Bouillet waar hij zich had “opgeblazen” na een furieuze start.
Na een rondje in het dorp – waarin ik me in het spoor van Rosario Ilardo en Roland Vandenborne kon nestelen – doken we met een razende vaart een vallei in. Op een gegeven ogenblik liepen we met vier veteranen 3 bij elkaar. Noël Heptia grapte dat we een partijtje belote konden spelen. Maar daar had Roland blijkbaar niet veel zin in want hij ging nog sneller naar beneden. Na een ongewoon intermezzo – een everzwijn dat weliswaar achter een afsluiting een stukje met ons meerende – zochten we de bospaden op die er door de regen van de laatste dagen verraderlijk glad bijlagen. Na een eerste klim kwamen we uit in het natuurreservaat van Sclaignaux. De speaker aan de start had ons een schitterend uitzicht op de Maasvallei beloofd. Dat was zeker niet overdreven maar ik heb me toch maar geconcentreerd op mijn voorganger Rosario die er een pittig tempo op nahield. Roland had wat terrein moeten prijsgeven in de beklimming maar maakte van een bijzonder gevaarlijke afdaling in de blubber gebruik om me voorbij te snellen. Nog vier andere concurrenten die het risico niet schuwden gingen me voorbij. Op een “grote man met stretchkousen” na kon ik ze achteraf weer inhalen. Ook Roland die door de opeenvolging van een marathon en een trail de nodige frisheid miste om mee achter Rosario aan te gaan. Pol Van Kerrebroeck die nog voor ons liep, viel in de laatste kilometers stil en moest uiteindelijk met de vierde plaats in onze categorie genoegen nemen. In de 2 km lange slotklim sloeg Rosario een kloof die hem de eerste plaats V3 opleverde. Ik kon nog net een jonge snaak voorblijven die nog een aanval had ingezet in de laatste 150 meter, ook al moest ik daarvoor de “deur dichtdoen”. De jongeman en U lezer misschien ook, zullen nu wellicht over mij denken “niet jong, wel gek”. Maar wat wil U, de adrenaline …