Totaal aantal kilometers:2980. Alleen in juni en augustus bleef ik onder de 200 km, mede door vakanties. Ondanks enkele blessures zat ik gemiddeld rond de 250 km per maand. Nooit heb ik in een jaar meer wedstrijden gelopen dan in 2010, namelijk 20. De reconversie naar het kortere werk is me goed bevallen.

05/01/2010 Sneeuwpret

(Foto, met dank aan Hub Wintjens: Zondag hebben we op Caestert volop kunnen genieten van het mooie winterse decor.)

01/02/2010 Weer op kruissnelheid

Met 275 kilometer op de teller in januari heb ik 2010 goed ingezet. Gisteren was het opnieuw genieten van de winterpracht op Caestert. Vorige woensdag heb ik voor het eerst in twee maanden nog eens een 2 uren-loop gedaan. Met Josette die gisteren verstek moest laten gaan vanwege rugklachten. Ik voel nog wel een pijntje hier en daar maar mijn gestel verdraagt weer de zwaardere belasting, zowel in afstand als in intensiteit. Nu maar hopen dat alles heel blijft.
De voorbereiding voor de kortere wedstrijden die ik dit jaar voornamelijk op het oog heb, kan beginnen. Maar ook de “concurrentie” zit niet stil. Gerard Thiessens en Claude Herzet kruisen geregeld mijn pad. Jean-Pierre is aangekondigd voor de Haspengouw Challenge waar hij hoge ogen wil gooien bij de veteranen 55 tot 60.

zon 14/02 2010 10.30u * La Zatopek Visé * 10,2 km * 0:45:20 * 13,6 * 77/332 * 3/??? * ♥♥♥

Nu mijn blessures (hopelijk) tot het verleden behoren was het tijd om nog eens de competitiesfeer op te snuiven. De eerste wedstrijd van de Challenge Le Jour was een gevarieerd rondje in en rond Visé. Een fikse afdaling in de eerste kilometer door de stad, daarna meestal vlak over asfalt, onder meer op het marathonparcours langs de Maas, tussen km 7 en 8 een steile klim en ten slotte enkele kilometers onverhard, met een doortocht door de Ferme du Temple. De overvloedige sneeuwval van de voorbije dagen maakte dat je voortdurend erg geconcentreerd moest blijven en niet overal voluit kon doorgaan.
Ik zat vlug in een goed ritme dat ik de hele wedstrijd heb kunnen aanhouden. Afgezien van de speciale weersomstandigheden was het een perfecte voorbereiding voor de volgende weken als de diverse challenges in volle hevigheid losbarsten.

Achteraf bleek dat Jean-Pierre Immerix die ook de start had genomen, zich aan de lies had bezeerd en naar de finish had moeten wandelen. Gerard Thiessens had verstek moeten laten gaan met rugproblemen.
Ook geen goed nieuws van Josette. Ze zou wel eens hielspoor kunnen hebben, een bijzonder taaie blessure. Als we haar nu maar kunnen overtuigen het de volgende weken (heel wat) kalmer aan te doen!

01/03/2010 In de greep van een buikgriep

Vorige woensdag verliep de training nog prima op een selectief parcours in de Jekervallei tussen Kanne en Rukkelingen, donderdag had een griepvirus mij beet: diarree, geen eetlust, moe en slap gevoel. Vrijdag kon ik weer wat eten. Zaterdag en zondag heb ik toch twee sukkelloopjes afgewerkt van een tiental km.
Uiteraard zondag niet naar een geplande 10 km-loop in Julémont.
Nu maar hopen op beterschap in de volgende dagen. Woensdag beslis ik of ik deelneem aan de 30km-trail in Hamoir van volgende zaterdag.
Josette heeft groen licht gekregen van haar arts om verder te lopen. Ze zou een heel lichte vorm van hielspoor hebben. Intussen draaft ze weer als in haar beste dagen. Op 13 maart trekt ze met Jef naar de Binnenmaasmarathon.

zat 06/03 2010 13.30u * Trail de l’Ourthe * 30 km * 2:48:22 * ??? * 70/217 * ???/??? * ♥♥♥

Via zijn loopmaatjes van Gronsveld had Jef het plan opgevat om een heuse natuurloop – een trail in het jargon – te betwisten in de buurt van Hamoir. Ik dacht, waarom niet, een lange duurloop in een groen decor! Gelukkig was ik net op tijd hersteld van mijn buikgriep.
Na een veel te lange wachttijd met onder meer een verplaatsing per trein van Hamoir naar Poulseur, konden we om half twee van start gaan. Het begon meteen met een steile klim die boven overging in een moeilijk beloopbaar pad naar het bos. De benen werden onmiddellijk zwaar op de proef gesteld door de gladde en hobbelige ondergrond. De weinige asfaltstukken die er waren liepen meestal steil omhoog. Recupereren bergaf zat er ook niet in, want op de steile bospaden moest je alle energie en concentratie aanwenden om niet uit te glijden. Op de hoogten lag er verse sneeuw.
Na een zevental kilometer heb ik Jef ingehaald die gewoontegetrouw flink van start was gegaan. Ook Lucie Van Gastel ben ik blijkbaar voorbijgelopen. Ze zou me zelfs in het Frans hebben uitgenodigd om te passeren. Het is me ontgaan, maar langs deze weg bedankt voor het vriendelijke gebaar.
Na twee uur had de verzuring zich van mijn onderstel meester gemaakt. Aangezien er geen kilometerborden stonden, was ik in het ongewisse hoe lang de foltering nog zou duren. Plots zaten we in de vallei, op een smal pad langs de Ourthe. Het was dus een opluchting toen we Hamoir in het zicht kregen. Er bleken nog maar enkele kilometers te gaan. Ik had schijnbaar nog wat energie in de tank en kon in dat laatste stuk nog een aantal lopers voorbijsteken.
Uiteindelijk bleef ik ruim onder de 3-uur-grens. Lucie deed het opnieuw uitstekend met 2 minuutjes meer. Jef volbracht het karwei in 3 uur en 5 minuten en kon zijn muesli- en krentenkoeken met gepaste trots opknabbelen (en met mij delen, bedankt!).

15/03/2010 Wel en wee in de Binnenmaasmarahon

Zaterdag trokken Jef en Josette al voor de derde keer naar de Binnenmaasmarathon in de buurt van Dordrecht. Jef was in goede doen en kwam na 3:46:08 binnen. Josette van haar kant ging ten onder aan de felle polderwind. Het werd zwart voor haar ogen en na 34 km nam ze de wijze beslissing om uit te stappen. Jammer, volgende keer beter!

zon 14/03 2010 10.15u * La Hesbignonne Oreye (Challenge hesbignon) * 10,3 km * 0:44:22 * ??? * 56/296 * 1/17 * ♥♥♥

Zondag stond ik aan de start van de Hesbignonne, een wedstrijd in lijn tussen Fize-le-Marsal en Oreye over glooiende Haspengouwse wegen. Marie-Paule zorgde voor de logistieke begeleiding.
Asfalt, beton, kinderkopjes, onverhard, passages door een aantal dorpjes, stukken in het open veld, berop, bergaf. Afwisseling genoeg. De weersomstandigheden waren voor het eerst dit jaar gunstig.
Ik was voor mijn doen nogal fel van start gegaan (ruim onder de 8 minuten na 2 kilometer) en heb dus in de volgende kilometers wat gas moeten terugnemen. Toch liep ik een bevredigende wedstrijd. In de volgende weken moet ik met een aangepaste training nog een lichte vooruitgang kunnen boeken.
Jean-Pierre Immerix moest nog wat opletten met zijn pijnlijke lies (ten gevolge van het verschuiven van zijn bekken na een val in de sneeuw) en eindigde enkele minuten na me. Ik ontdekte er ook een voor mij nog onbekend looptalent, Johan Mardaga, als buschauffeur een oude bekende van de schooluitstappen. Ik zag Johan nog voor me uit draven bij de start. Hij schoof echter langzaam maar zeker van me weg en eindigde in 43 minuten rond.

zon 21/03 2010 10.30u * La Neupréenne (Challenge condruzien) * 10,5 km * 0:48:35 * 13 * 86/325 * 3/12 * ♥♥♥♥

Om nieuwe wedstrijden te ontdekken ben ik vanmorgen met Marie-Paule naar de Challenge van de Condroz getrokken.
De organisatoren hadden een mooi parcours uitgetekend in de mooie en sterk heuvelachtige streek rond Neupré. Het had al een etmaal gemiezerd en dat hebben we geweten in de gladde bosstroken. Jean-Pierre Cuypers had me gewaarschuwd zeker niet te voortvarend van start te gaan. Ook gedwongen door het gedrang in de aanvangsfase heb ik zijn raad opgevolgd. Ondanks de soms bruuske overgangen tussen beklimmingen en afdalingen ben ik niet in ademnood geraakt. Ik kon een redelijk tempo handhaven, ook in de lange klim van km 7 tot km 9,5. (Foto: Met een fles wijn naar huis)

28/03/2010 Jef, hossen in de bossen

Jef heeft nummer 37 toegevoegd aan zijn collectie marathons. In de bossen rond Bensberg legde hij vorige zaterdag de klassieke afstand af in 3u52′. Jef ging weer wat te voortvarend van start en moest in de tweede ronde een kwartier inleveren. Maar dat mag de pret niet drukken want over een dikke maand staat al weer Visé op het programma. Die man weet van geen ophouden!

zon 28/03 2010 10.15u * Tihange (Challenge condruzien) * 13,1 km * 0:59:28 * 13,2 * 55/280 * 1/14 * ♥♥♥♥

“Aux Alentours de Huy’miles” is de poëtische naam van een wedstrijd die door niet minder dan 5 kastelen of kasteelhoeves loopt. Op een gegeven ogenblik liepen we zelfs over het (verse) stro in een koestal. Voortdurend klimmen en dalen, door kasteelparken, op smalle paadjes langs beekjes. Mooi, heel mooi … maar het genieten kwam toch pas achteraf.
Ik was met Gerard Thiessens naar de vierde wedstrijd van de Challenge afgereisd. Dat heeft twee voordelen: na de wedstrijd loopt Gerard altijd even uit. Als ik alleen ben heb ik de slechte gewoonte de cooling down te verwaarlozen. Ten tweede … Gerard speelt Bob. Je kan dus zonder gewetenswroeging een Leffe achterover slaan na afloop.
Het tempo zat er vanaf het begin goed in omdat ik het contact met enkele bekenden voor me niet wilde verliezen. Na 4 km hadden we al heel wat klimwerk achter de kiezen en ik vroeg me af of dat wel goed zou aflopen met het tempo dat ik aanhield. Dat bleek achteraf mee te vallen: de eerste twee schijven van 5 km legde ik ongeveer in dezelfde tijd af. In de laatste 3 km die grotendeels in dalende lijn verliepen, kon ik mijn gemiddelde nog wat opdrijven. Ik eindigde binnen het uur. Opdracht geslaagd.
Uiteindelijk stonden we met dezelfde 3 oude knarren van vorige zondag op het podium (zie foto La Neupréenne) maar in een andere volgorde.

19/04/2010 Jean-Pierre loopt meer dan 1000 wedstrijden

Jean-Pierre Immerix is de onbetwistbare kampioen van de deelnames aan loopwedstrijden in de regio. De teller staat al boven de 1000 en te oordelen naar zijn enthousiasme zal deze reeks niet snel stoppen. Al meer dan 20 jaar is hij een vaste deelnemer aan de challenges in Luik en de regionale wedstrijden in beide Limburgen. De Bilzen Run en de Treechloop gaan gewoon niet door zonder de aanwezigheid van de krullenbol uit Veldwezelt. Hij heeft al enkele generaties medelopers overleefd die om verscheidene redenen hebben afgehaakt. Al zijn wapenfeiten staan zorgvuldig vermeld op kaartjes die bij hem thuis op de muren zijn vastgeprikt.
Jean-Pierre, nog vele Leffes, euh … wedstrijden! (Foto: Jean-Pierre in volle inspanning)

Naar boven

zon 18/04 2010 10.15u * Oleye (Challenge hesbignon) * 10,9 km * 0:44:38 * 14,6 * 36/296 * 1/24 * ♥♥♥♥

Mooi lenteweer in de buurt van Waremme voor een klein uurtje loopplezier over Haspengouws verhard en onverhard.
Het parcours met drie hellingen (onder meer de “Ezelshelling”) en afdalingen bleek me uitstekend te liggen. In het begin vormden enkele bekenden van de Bilzerse Joggingclub een uitstekend mikpunt. In het laatste derde van de 11 km kon ik tot mijn eigen verbazing zelfs Claude Herzet en Johan Mardaga inhalen. Met een strak tempo in de dalende laatste kilometers bleef ik onder de 45 minuten. Wat kan een mens (als ik) meer wensen?

zat 01/05 2010 17.00u * Bois-et-Borsu (Challenge condruzien) * 14,7 km * 1:04:37 * 13,6 * 51/247 * 1/11 * ♥♥♥♥

We kregen opnieuw een mooi maar veeleisend parcours voor de voeten dat ons onder meer rond het kasteel van Vervoz en door het pittoreske dorpje Chardeneux voerde. Maar op het Feest van de Arbeid moet je niet op een inspanning kijken! Voor mij gold dat des te meer omdat ik af te rekenen had met een pijnlijke stijve nek die mijn nachtrust ook nog eens grondig had verstoord.
Ik had Jef kunnen overtuigen om tussen zijn marathons nog eens van het kortere werk te proeven. Herma en Marie-Paule zorgden voor mentale en logistieke steun.
Tijdens het eerste derde van de loop haalde ik een tempo van tegen de 4′ de kilometer. De stekelige hellingen vanaf km 7 haalden dat gemiddelde wel gevoelig omlaag maar ik eindigde uiteindelijk onder de vooropgestelde 1u5′. Jef was als laatste vertrokken maar kon toch op een plaats midden in het pak beslag leggen.



(Foto 1: Afdaling op kasseien. Foto 2: Bevoorrading voor Noël Heptia met wie ik de laatste weken het podium deel. Foto 3: Na de finish.)

12/05/2010 Maasmarathon

Zondag ben ik vanuit Visé de deelnemers aan de Maasmarathon tegemoet gelopen. Dat geeft je de gelegenheid ook eens de snelle jongens aan het werk te zien en enkele bekenden aan te moedigen. Zoals Jo Schoonbroodt, opnieuw verbazend fris en natuurlijk winnaar in zijn categorie. Of Lucie Van Gastel die me enthousiast groette en na 30km nog overschot had. Lucie bleef opnieuw onder de 3u30′ grens. Jammer genoeg heb ik de doortocht gemist van mijn oud-leerling Philip Poilvache uit Bilzen die als achtste overall eindigde in 2u43’24”. Proficiat Philip en doe zo voort!
De laatste 11 km heb ik samen met Jef van de Weerdt afgelegd. Jef was dit jaar al aan zijn derde marathon toe. En zie : in zijn 38ste marathon en als kersverse Veteraan 3 klokt hij een nieuw persoonlijk record: 3u42’26”.
De omstandigheden zaten dit keer mee: een aangename temperatuur, weinig wind en dan nog hoofdzakelijk in het eerste deel en – mogen we voor een keer onze legendarische bescheidenheid vergeten? – de aanmoedigingen van uw dienaar.

18/05/2010 In de franstalige pers

Toevallig ontdek ik vandaag een interviewtje met mezelf in actu24. Dat is de online versie van Le Jour Huy-Waremme, de regionale krant die trouw verslag uitbrengt over de loopwedstrijden bij onze zuiderburen. Het gesprek had plaats na afloop van de wedstrijd in Tihange waar ik samen met Gerard Thiessens naartoe was geweest. Die “plusieurs” zijn wij met ons tweeën dus!

zat 15/05 2010 19.00u * Modave (Challenge condruzien) * 12 km * 0:49:34 * 13,9 * 38/217 * 1/16 * ♥♥♥♥

Modave was de volgende afspraak in de Condroz. Marie-Paule maakte van de uitstap gebruik om het mooie kasteel te bezoeken.
Ik had verscheidene nachten heel slecht geslapen (zouden de oude demonen weer terug zijn?) en was dus erg onzeker over wat de wedstrijd zou brengen. Gelukkig zat ik snel in het goede ritme. Het parcours liep vaak over slecht begaanbare veldwegen. Er zat ook een fikse afdaling in het bos in. Bij de laatste beklimming had ik de eerste twee dames ingehaald maar Ginette Schaffrath was taaier dan ik dacht en in de laatste kilometer in de kasteeldreef snelde ze me opnieuw voorbij. Toch opnieuw een fraaie totaaluitslag en winst in mijn categorie.

zat 22/05 2010 19.00u * Verlaine (Challenge hesbignon) * 11 km * 0:44:04 * 14,8 * 44/328 * 1/16 * ♥♥♥

Zacht golvende betonnen ruilverkavelingswegen, een fraaie doortocht door een kasteelpark en mooi weer, dat waren de voornaamste ingrediënten van deze Haspengouwse loop. Ik was gewoontegetrouw lichtjes behoudend gestart en haalde in de helft van de wedstrijd een aantal bekenden in. Etienne Vanderschelden en Noël Heptia vuurden mij aan de om de eerste Veteraan 3 die voor mij uit draafde, in te halen. Ik kreeg de beschrijving van de mij onbekende Giulio Passot er en passant bij. “Een kleine met een kletskop in een rood broekje.” Ik zat al dicht tegen mijn limiet aan, vooral omdat ik de voorbije twee nachten (opnieuw!) heel slecht had geslapen. Toch maar het verstand op nul gezet, de blik gericht op de man in de rode broek die er zo’n 50 meter voor me flink de pees op legde. Gedurende 5 km heb ik alles uit de kast gehaald. Mijn maag keerde zich haast om van de opgestapelde vermoeidheid. Toen ik hem dan uiteindelijk aan km 10 bij de lurven had, bleek hij ook niets meer over te hebben en kon ik in de laatste kilometer wat gas terugnemen. Met een tijd van 44 minuten zette ik een uitstekend resultaat dat echter het gevoel van “trop is te veel” niet kon wegnemen.
Noot: zoals vaker twijfel ik aan de juiste afstand. De 11 km zal wel naar boven afgerond zijn. Het gemiddelde is dus wat geflatteerd.

10/06/2010 Op de fiets

De laatste weken heb ik het stalen ros weer van stal gehaald. Na verscheidene loopwedstrijden was ik wel even aan verpozing toe. Het was eindelijk nog eens fietsweer. En vooral, ik wilde mijn gepijnigde achillespezen wat rust gunnen.

vri 12/06 2010 19.30u * Hermalle sous Huy (Challenge condruzien) * 14,3 km * 1:02:18 * 13,7 * 35/142 * 2/10 * ♥♥♥

Na drie weken pauze (mijn achillespezen zijn me dankbaar) heb ik gisteren de competitie hervat in Hermalle. Een gevarieerd rondje in de beste Condroztraditie was de uitdaging. Jammer genoeg is mijn bioritme de laatste week weer flink in de war. Door gebrek aan nachtrust miste ik wat kracht. Gelukkig had ik goede benen.
Na anderhalve kilometer lag de voornaamste helling al op ons te wachten. Ik ging goed naar boven maar moest in de volgende kilometers toch wat reserve inbouwen. Veteraan 3 Roland Vandeborne die weer naar zijn beste vorm toegroeit en Marcel Baeckelandt konden wel nog een tandje bijsteken en verdwenen langzaam maar zeker uit beeld. Na halfwedstrijd kwam ik in mijn ritme en kon ik mijn positie handhaven.

27/06/2010 Nieuws uit Heer en omstreken

Jef van de Weerdt blijft de marathons aan mekaar rijgen. In de Elzas bracht hij de “Marathon du vignoble” tot een goed einde in 4u2′. Hij was daar , zonder het zelf te weten, in een carnavalsfeer terecht gekomen. De meeste deelnemers waren verkleed. Henk Sipers bijvoorbeeld kwam aan de start als een Noorman. Ultraman Sipers wist ook waarvoor de beker diende die bij de inschrijvingsspullen zat, namelijk om te vullen met de Elzasserwijn die kwistig werd uitgedeeld aan de drankposten! Jef hield het bij aangelengde cola, een zoutoplossing tegen de krampen en zijn appelschijfjes. Jammer genoeg moest hij in het tweede deel door het golvend parcours en moeilijke passages door hoog gras flink inleveren op zijn riante tijd halfweg. Hij werd onder meer door “Jezus met het kruis” voorbijgelopen! (Foto: Henk – rechts – krijgshaftig, Jef peinzend)

Huub Rokx, van zijn kant, moet zijn trainingstochtjes noodgedwongen beperken tot 1 uur. Een pijnlijke rechterheup en een tegensputterend rechterbeen beletten Huub om voluit te gaan. Fysiotherapie moet soelaas bieden.

zat 26/06 2010 19.30u * Wanzoul (Challenge hesbignon) * 10,4 km * 0:45:04 * 13,7 * 50/280 * 2/16 * ♥♥♥

Om half acht was de zomerse temperatuur al wat gedaald en konden we op weg voor een mooi rondje met heel wat korte klimmetjes en dito afdalingen. Bij het “opwarmen” liep ik Gerard Thiessens tegen het lijf. We zouden in de wedstrijd ook voortdurend in elkaars buurt lopen. Roland Vandeborne was al van bij de start vooruit en zou een klein minuutje voor mij de eerste plaats bij de veteranen 3 pakken. De eerste kilometers gingen over hobbelige en vrij gevaarlijke veldwegen. Na 3 km kwam ik door in 12 minuten. Te snel? Ik had alleszins de indruk dat ik op mijn adem had getrapt. In de volgende kilometers kwam ik beter in mijn ritme en kon ik nog enkele plaatsjes opschuiven.
(Foto: Samen met Gerard in een lichte afdaling. Vliegende reporter Marie-Paule stond klaar om onze doorkomst vast te leggen voor het nageslacht.)

11/06/2010 Tropische trainingen

De extreme temperaturen van de laatste dagen hebben mij (en andere diehards) er niet van weerhouden de loopschoenen aan te trekken. We zochten natuurlijk de schaduw op, langs het kanaal en op Caestert, en ook het tempo lag een stapje lager. Vrijdag ben ik naar de avond uitgeweken: een uurtje van half negen tot half tien.
Vandaag, zondagvoormiddag, viel het me weer op hoe goed ik de hitte verdraag de laatste jaren. Naar mijn aanvoelen nog altijd het resultaat van gerichte training nu al vele jaren terug. In het begin van mijn “carrière” was ik futloos als het kwik boven de 25 graden steeg. Maar met herhaalde korte trainingen in de hitte heb ik mijn lichaam gehard tegen het slopingswerk van de “koperen ploert”.

De fiets heb ik maar in de garage gelaten. Een hele dag fietsen onder de loden zon leek me niet zo’n goed idee. Vorige week ben ik wel met mijn fietsmaat Louis Staes naar de doortocht van de Tour gaan kijken in Braives, in Waals Haspengouw. 125 km fietsen voor twee flitsen van 10 seconden!

16/06/2010 Kaat kan lopen!

“Kaat kan lopen!” roept de trotse moeder Tine uit. Net voor haar eerste verjaardag loopt Kaat Nulens, kleindochter van Josette, haar eerste rondje in de woonkamer. Bekijk de beelden van deze “klein um” hier.

Naar boven

vri 30/07 2010 19.30u * Villers-le-Temple (Challenge condruzien) * 11,5 km * 0:52:25 * 13,1 * 58/256 * 2/14 * ♥♥♥

Villers-le-Temple werd in de challenge van de Condroz ingeschat als gemiddeld moeilijk. Het pakte – voor mij althans – heel anders uit. Twee derde van de wedstrijd verliep over moeilijk beloopbare paden in het bos. Vooral de gevaarlijke afdalingen, waarin je keien en boomstronken moest zien te ontwijken, zorgden ervoor dat je geen enkel ogenblik kon recupereren of ontspannen. Ik voelde me goed voor de start en was pittig van start gegaan. Op advies van Jean-Pierre Kuypers had ik de afdaling na een vijftal km voorzichtig aangepakt. Ik werd er meteen voorbijgesneld door enkele concurrenten. Die kasseien had ik overleefd, de modderstrook die daarop volgde niet. Ik gleed uit en kwam in een waterplas terecht. Geen erg maar mijn tempo was weer gebroken. In de volgende kilometers bleef ik voortdurend in het rood. Het asfalt in de laatste 2 kilometer was een verademing maar van plaatsen terugwinnen was geen sprake meer. Mijn reisgezel Gerard Thiessens, die zich voor de start niet echt lekker voelde, was rustig gestart en kwam nog redelijk fris binnen.

Tijdens de wedstrijd kreeg ik nog aanmoedigingen van Michel Mancini die na een nieuwe chemokuur nog aan de kant staat. Bon courage, Michel!

zat 07/08 2010 18.30u *Flémalle-Haute (Challenge hesbignon) * 10,1 km * ??? * ??? *???/??? * ???/??? * ♥

Het was allemaal goed begonnen in Les Trixhes, een nieuwbouwwijk in Flémalle, hoog boven de Maasvallei. Goed gestart, een geaccidenteerd maar niet te gevaarlijk parcours dat me uitstekend lag, de eerste 5 km in goed 21 minuten.
Tot we plots, na een steile afdaling door een bos, in een dorp uitkwamen – Les Awirs bleek later – waar niets op de doorkomst van een loopwedstrijd wees. Ik zat wel in goed gezelschap, Willy Dantinne en Valère Sauwens, en nog drie kompanen, maar niemand die het parcours kende. Kortom, we waren verdwaald. Toen we stapvoets de top van het bos hadden bereikt, zijn we dan maar in arren moede de kortste weg naar de aankomst ingeslagen. Iemand vertelde ons dat we de gele pijlen hadden moeten volgen. Geen gele pijl gezien, eerlijk gezegd. Ik had het te druk met te volgen en recht te blijven.
Gerard was verbaasd dat ik enkele minuten na hem aan de finish opdook. Etienne Vanderschelden moest tot zijn ontzetting vijf vrouwen laten voorgaan die een kortere weg hadden genomen. Noël Heptia begreep nu waarom hij me tijdens de wedstrijd uit het oog was verloren. Verwarring troef dus. De uitslag zou uiteindelijk toch niet meetellen voor de Challenge. Jammer allemaal, we zullen het dan maar als een goede training beschouwen!

10/08/2010 De veertigste voor Jef!

Het verslag van de veertigste marathon van Jef van de Weerdt uit eerste hand:

Hoi runners

Het is zondag 4.45 uur als de wekker afloopt. Wat een tijd om op te staan en dat voor een marathon! Als ik uit de douche stap, hoor ik nog steeds water vallen….. het regent!!
Om 5.45 uur vertrekken Huub Koolen en ik naar Monschau. Na een klein ommetje in Aken zijn we ruim op tijd, en om 7 uur al ingeschreven. Na een kopje thee en een stukje cake kunnen we vertrekken. Het regent nog een beetje als we om 8 uur starten. Ik had Huub beloofd dat we samen zouden lopen….. dat heb ik maar 5 km volgehouden. Huub is al jaren een goede vriend en weet hoe ik ben. Op zijn aandringen moest ik doorlopen …zo leer je je vrienden kennen.
De route was op sommige plaatsen “rutschig”‘, dus geen risico. Ik had goeie benen en met de tussentijden van 5 en 10 km zou ik uitkomen op een tijd van 4.12 uur. Daar zou ik tevreden mee zijn, want na 5 marathons in 6 maanden is de snelheid er een beetje uit.
Het weer werd steeds beter en ik kon het rustige tempo goed vol houden. 21km in 2.05.45 viel wel een beetje tegen, ik mocht de tweede helft dus niet te veel verliezen. Bij km 33 wachtte nog een flinke klim. Ik kwam nog goed lopend boven terwijl de meeste gingen wandelen, maar het tempo was er wel uit. Nog een goeie 6km en het ging nog altijd prima! Het groepje van 4.15 uur ging me voorbij….ik pikte aan en kon goed volgen tot de laatste klim (41km). Die was ook”rutschig”, dus uitkijken om niet te vallen in de laatste km. Boven gekomen nog 800m, het ging nog redelijk…nog een klein sprintje en finish in 4.14.35.
Na een slokje drinken dribbel ik terug om Huub op te halen. Een beetje los lopen kan nooit kwaad…..maar dat doet toch erg veel pijn en als het ook nog gaat regenen draai ik vlug om (zo leer je je vrienden kennen) en ga me omkleden. Niet veel later komt Huub aanlopen. Hij zag er prima uit, ( niet veel getraind en 67 jaar) en had een eindtijd van 4.40.08 uur. Geweldig wat een talent, dat wordt later nog wat als hij groot is.
Er zijn 554 lopers “äm Ziel” gekomen. Huub was 375ste en mij hebben ze niet gezien ,dat sprintje was wellicht toch wat te snel!! Gelukkig sta ik toch nog op de finishfoto! Ik zou ongeveer 255ste zijn geworden.
Na een pilsje waren we om 3 uur weer thuis.

Groetjes Jef

25/08/2010 Meniscusletsel

Wat aanvankelijk een val zonder erg leek – drie weken terug gleed ik uit op een drassige bosstrook in Villers-le-Temple – kan me wel eens duur te staan komen. Toen ik na een weekje vakantie de training wilde hervatten speelde de rechterknie op. Elke looppas deed pijn. Een voorlopige diagnose van de huisarts: meniscus aan de binnenzijde van de knie geraakt. Als de pijn blijft aanhouden dringt een kijkoperatie zich op. Overigens was ik al met een ontstoken schouderspier uit vakantie teruggekomen en moet ik antibiotica slikken. Kortom, ik heb al betere tijden gekend. Maar kniezen helpt toch niet, we blijven dus optimist!

Aanvulling: Voor alle duidelijkheid, in het gewone leven heb ik er hoegenaamd geen last van.

02/09/2010 Hoopgevend

Waren de eerste trainingen na de vakantie nog een foltering voor mijn geraakte rechterknie, dan is er de laatste dagen een duidelijke verbetering opgetreden in het gewricht. Het ziet ernaar uit dat het slippertje in Villers slechts een ongelukkig accident de parcours was. Mijn vorige bericht heeft overigens nogal wat onrust gezaaid bij de kleine schare lezers van dit blog. Marie-Paule vindt dat ik de zaken heb gedramatiseerd. Niets daarvan, ik heb de woorden van de arts zo getrouw mogelijk weergegeven. Al moet ik toegeven dat het vooruitzicht van een operatie me niet bepaald vrolijk maakte. Toch maar niet te vlug victorie kraaien.
Het seizoen loopt intussen verder. Zondag trek ik met Gerard naar Hannuit voor een nieuwe manche van de Challenge hesbignon.
Ik dank mijn supporters alleszins voor de opbeurende (en ook ondeugende) reacties.

zon 5/09 2010 10.15u * Hannut (Challenge hesbignon) * 10 km * 0:41:43 * 13,4 * 63/251 * 2/16 * ♥♥♥

In Hannuit was een parcours zonder echte uitschieters uitgetekend. Er scheen een zacht najaarszonnetje. Een zondvloed zoals in Petit-Waret zou ons wel bespaard blijven. In diezelfde wedstrijd had Etienne Vanderschelden een spectaculaire buiteling gemaakt. Etienne was naar eigen zeggen volledig hersteld van de val, meer nog, hij voelde zich zelfs uitstekend. En dat zouden we geweten hebben! Hij vertrok als een speer en eindigde een kleine minuut voor mij. Voor hem uit nog Roland Vandenborne die opnieuw de V3-categorie beheerste.
De eerste 3 kilometer gingen in 12 minuten. Mijn rechterknie hield moeiteloos stand. Ik liep een tijd in het spoor van de eerste dame, Martine Hustings. Vanaf km 4, toen de steenslagpaden en de hellinkjes eraan kwamen, kon ik een aantal plaatsen winnen. Het duurde tot km 7 voor ik Gerard Thiessens bij de lurven had. Op de atletiekbaan perste Gerard er nog een spurt uit die hem voorbij enkele concurrenten uit zijn categorie bracht. In de totaaluitslag vind je de twee Riemsterse Zweitlanceurs op plaats 63 en 64. Mooi, he meneer!

16/09/2010 training

Vorige week pittig getraind. Zondag 2u15′, langer dan gepland en een halfuurtje onder een fikse regenbui. Deze week heb ik het dan maar wat kalmer aan gedaan. Twee keer een uurtje, met enkele korte versnellingen om de benen wakker te schudden. En plots begint de knie opnieuw op te spelen, ook als ik niet sport. Lopen – langzaam, snel, bergop, bergaf, verhard, onverhard – lukt wel. Ik doe dan maar verder. Maar of het goed is…?
Zondagnamiddag zag ik Jean-Pierre Immerix, Gerard Thiessens en Harie Roex aan het werk in de fruitloop van Sint-Truiden. De drie krasse 55-plussers sloofden zich af in de Haspengouw Challenge.

vri 17/09 2010 19.00u * Pailhe (Challenge condruzien) * 10 km * 0:42:21 * 13,3 * 51/190 * 2/12 * ♥♥♥

Ik voelde me goed uitgerust vrijdagnamiddag en had zin om er eens in te vliegen. Maar de autorit naar het onooglijke Pailhe in de groene Condroz liet niet veel over van dat goede gevoel. Door het drukke spitsverkeer in Luik en daarbovenop een file op de expressweg naar Marche kwamen we (Marie-Paule was meegereisd) pas een dik kwartiertje voor de start op onze bestemming. Rustig inlopen was er dus niet bij.
Carlos de Almeida had ons een mooi parcours voorgeschoteld, in de beste Condroz-traditie. Na drie kilometer liepen we voorbij het kasteel van het idyllische Saint-Fontaine, nota bene op de plaats waar ik een kleine twee jaar geleden met de fiets tegen het asfalt was gegaan en een sleutelbeenbreuk had opgelopen.
Maar terug naar de wedstrijd. We begonnen met een stevige afdaling, waardoor van rustig starten dus geen sprake was. En een kilometer verder wachtte al een stevige klim. Gevolg: na minder dan 3 km zat ik al flink in het rood. Het duurde tot rond km 6 voor ik op het vlakke en op asfaltafdalingen enigszins kon herstellen. Kon ik de eerste kilometers nog in het spoor blijven van Roland Vandenborne, dan moest ik alle illusies opbergen in het tweede deel van de loop. Aan de finish gaf Roland zelfs Matteo Dattoli, een V2-sterkhouder, het nakijken. Ik probeerde nog aan te klampen bij Marcel Baeckelandt, maar ook die liet me zonder pardon achter. Wel bleef ik voor de eerste dame, Sabine Vanderzwalmen, die me in Villers-le-Temple had losgelopen. Noël Heptia, al twee weken wat ziekjes, volgde verderop, twee plaatsen voor Paul Delaitte.
Het glas “bière du Challenge” na de wedstrijd, in het gezelschap van Jean-Pierre Cuypers, smaakte uitstekend en de terugreis verliep zonder problemen.

23/09/2010 En nog eentje!

Er zijn mensen die van geen ophouden willen weten. Jo Schoonbroodt bijvoorbeeld. De in Heer residerende “grijze Keniaan” die intussen in de categorie van de zestigers zit, blijft verbazen met marathontijden van ruim onder de drie uur, onlangs nog in zijn thuiswedstrijd, de Mergellandmarathon in Meerssen. Op een bescheidener niveau is Jef van de Weerdt even fanatiek bezig. In de Beekse Marathon in Hilvarenbeek miste Jef net het podium bij de mannen 55+. Dat zou ook wel eens leuk geweest zijn “na jaren ploeteren”, zoals hij het zelf verwoordt.

zat 25/09 2010 16.30u * Fraiture (Challenge condruzien) * 20 km * 1:31:15 * 13,1 * 34/142 * 2/6 * ♥♥♥♥

In Fraiture stond zaterdag de langste manche van de Condruzien geprogrammeerd. De afstand van 20 kilometer moet heel wat deelnemers hebben afgeschrikt. Er waren een honderdtal vertrekkers minder en de beste vrouwen hadden ook verstek gegeven. We kregen een sterk heuvelachtig parcours voor de voeten, overigens in een schitterende omgeving. Vooral het middenstuk met enkele steile klimmetjes en een horrorafdaling op een Romeinse heirbaan stelde lijf en leden zwaar op de proef. Alleen de afdalingen op het asfalt boden enig soelaas.
Ik was behoudend vertrokken om nog voldoende energie in de tank te hebben voor het tweede deel. Gerard Thiessens en Etienne Vanderschelden hadden zich in het spoor genesteld van Roland Vandenborne en Yves Pirlet. Na drie kilometer schoven ze langzaam van me weg. Halverwege hadden ze zelfs een honderdvijftig meter voorsprong. Ik volgde in het gezelschap van Paul Rihon die moest afhaken toen de steilere stukken eraan kwamen. Ik kon een goed tempo handhaven en had nog de kracht om vooral in de beklimmingen wat achterstand goed te maken. Vanaf km 15 naderde ik op Gerard. In km 17, toen we terug waren op het vlakke gedeelte in het bos, kreeg ik mijn reisgenoot eindelijk te pakken. Rond de achttiende kilometer zag ik Etienne Vanderschelden plots voor me uitdraven. Voldoende stimulans om het tempo nog eens de hoogte in te jagen. In de laatste kilometer had ik de man uit Braives te pakken.
We eindigden met zijn drieën binnen de halve minuut. Voor de wedstrijd leek ons 1u40′ een realistische tijd. De 1u31′ die we uiteindelijk klokten, overtreft dus onze verwachtingen.





(Foto’s: Recht blijven is de boodschap. Dank aan Pierre Jadot en zijn fotoploeg voor de plaatjes. Foto 1: Roland Vandenborne. Foto 2: Etienne Vanderschelden. Foto 3: Gerard Thiessens. Foto 4: Wie dacht u?)

Naar boven

zon 10/10 2010 10.15u * Moha (Challenge hesbignon) * 11 km * 0:45:05 * 14,3 * 49/264 * 1/16 * ♥♥♥♥

Vorige zondag waren we te gast in het rijk van de steengroeven rond Hoei voor een dikke 10 kilometer (geloof vooral de officiële afstandsgegevens niet!).
Ik had met Gerard en Noël de kritieke punten op het parcours verkend en wist zo min of meer wat me te wachten stond.
Pech voor Gerard die al na een kilometer zijn hoop op een mooie tijd in rook zag opgaan door … een losse veter. Toen had Etienne al een goede 50 meter voorsprong … die hij niet meer afgaf. Tussen kilometer 2 en 3 kregen we een steile klim te verwerken, gevolgd door een langgerekt vals plat. Daarna doken we het bos in waar we ons een smalle weg ( een “single track” heet dat) moesten banen tussen de boompjes en proberen boomwortels en kuilen te ontwijken. Ik was niet te onstuimig van start gegaan en kon een fiks tempo handhaven. In de afdaling rond km 6 kon ( en moest) ik versnellen om Noël Heptia bij te benen. Roland Vandenborne had daags voordien in Oostende gelopen en liet ons dus nog eens voor de eerste plaats in onze categorie bikkelen. Noël was intussen van zijn ziekte hersteld, zoveel was duidelijk. Tijdens die afdaling op het asfalt had Paul Rihon zich in mijn spoor vastgebeten. Hij bleef me volgen als mijn schaduw tot enkele honderden meters voor de finish. In de volgende vlakke kilometers ging ik voorbij een groepje met Carlos de Almeida. Als uitsmijter kregen we in de laatste kilometer ook nog een steil klimmetje naar de kasteelruine van Moha voorgeschoteld. Daar kreeg ik Marcel Baeckelandt en Yves Pirlet te pakken. Ik mag dus van een geslaagde “Mohatoise” spreken.
Na de finish heb ik nog kennis gemaakt met een kleurrijke figuur die zich als “bakkertje 64” ook op het net profileert. De banketbakker uit Aalst bij Sint-Truiden was me op de klim met veel gekreun voorbijgegaan, maar moest later op het onverhard de rol lossen. Hij kon moeilijk uit de voeten op de veldwegen, vertelde hij me. Oeps, van parcours vergist!

zon 16/10 2010 15.00 u * Ombret (Challenge condruzien) * 12,6 km * 0:56:09 * 13,5 * 45/155 * 1/7 * ♥♥♥♥

Ombret onder de rook van de koeltorens van Tihange was zaterdag de plaats van afspraak voor de Condrozlopers. Start en finish lagen op een troosteloze weg geprangd tussen de Maas en de industriezones aan de ene zijde en de groene, beboste Maasoever aan de andere zijde. De regen maakte de aanblik nog triester.
Na een halve kilometer verlieten we de vallei en moesten we al flink aan de bak op een lange en steile helling in twee delen. Asfalt tot halfweg om daarna weer de vallei op te zoeken, waarna we op smalle bospaden opnieuw naar de top werden gestuurd. Het was zaak zeker niet op je adem te trappen in deze fase. Ik ging naar boven in het spoor van Marcel Baeckelandt en Roland Vandenborne. Op het steilste stuk hield Roland het plots voor bekeken en ging te voet verder. Voor halfweg had ik ook Noël Heptia ingehaald en kon ik op de nu vlakke en goed beloopbare bospaden een stevig tempo onderhouden. Ik kon nog enkele onbekende jongens bijbenen in afwachting van het voor mij moeilijkste deel, de steile afdaling door het bos. Enkele collega’s gooiden zich met ware doodsverachting naar beneden. Wat ik verwachtte, gebeurde ook. Plots was Roland daar terug, ook Marcel was weer komen aansluiten. Toen ik me klaarmaakte voor een eindspurt op het asfalt naar de aankomst, haakte Roland weer af … een merkwaardige tactiek. Ik eindigde op luttele seconden van enkele jongens die ik vorige zondag nipt achter me had kunnen houden. Etienne Vanderschelden was me ook nu te snel af.
De organisatie had wel een flinke steek laten vallen: halfweg de “academische zitting” was de voorraad Leffe al uitgeput … (Foto: Ombret, grauw en grijs.)

01/11/2010 Zeven marathons in zeven maanden

“Is dat wel gezond” vroeg de masseuse aan Jef van de Weerdt toen die haar zijn getergde spieren toevertrouwde op de massagetafel van zijn hotel in het Sauerland. Jef had net zijn 42ste marathon en zijn zesde Rothaarsteigmarathon voltooid. De eerste helft verliep stroef, te lekker gegeten en te veel gewandeld tijdens het weekje vakantie dat hij achter de rug had. Maar kijk, het liep alsmaar lekkerder naarmate de kilometers vorderden en Jef realiseerde voorwaar de eerste negatieve split van zijn carrière. Die kerel wil niet alleen mijn marathontotaal voorbij maar gaat nu ook mijn wedstrijdtactiek overnemen! Jammer dat hij net een plaatsje tekort kwam voor het podium.

01/11/2010 Ze heten Ria, zijn (ex)-collega’s en

ze joggen. Ria Wijnants – oud-lerares Lichamelijke Opvoeding – onderhoudt al jaren haar conditie (en die van haar hond) in de Hoefaert in Gellik. In 2001 deden we samen met Josette de marathon van Königsforst, in de buurt van Keulen. Tot ontsteltenis van haar man noemde ze die 24ste maart 2001 “de mooiste dag van haar leven”.
Nu heeft ook Ria Maurissen – nog steeds actief als lerares Plastische Opvoeding – de geneugten van het trimmen ontdekt. Ria draait rondjes aan de vijver van de Kattenberg in Bilzen. Stiekeme foto’s van Ria in haar blits pakje (zo vermoeden we althans) zullen hier met graagte gepubliceerd worden.

01/11/2010 Zevenheuvelenloop in Zuid-Limburg

De Zevenheuvelenloop in de buurt van Nijmegen is een van de grootste loopevenementen in Nederland. Maar voor Klaus Krolzig is Zuid-Limburg de enige echte heuvelstreek van Nederland. Klaus toverde een uitdagend parcours rond Wittem uit zijn hoed. Vorige zaterdag was de groepsloop (dit keer met 17 deelnemers) al aan zijn vierde editie toe. Ik was er nog nooit bij geweest en de tijdelijke onderbreking van de wedstrijden in de Waalse challenges leek me een mooie gelegenheid om nog eens wat langer werk aan te pakken.

28 kilometer over zeven “bergen” (met onder meer de Keutenberg en de Eijserbosweg), 600 hoogtemeters, asfalt en onverhard. We waren er 2u40′ zoet mee. Als beloning voor het stevige klimwerk mochten we genieten van schitterende panorama’s en een ongeschonden landschap. En daarmee was de pret nog niet op: na afloop hadden Klaus en zijn vrouw Cecile stokbrood met kaas en een flesje Gerardus Wittems kloosterbier klaar staan! (Foto 1: Zij waren erbij. Foto 2: Zwoegend op de Keutenberg. Met dank aan Simon Blok)

zon 07/11 2010 10.15 u * Saint-Georges (Challenge hesbignon) * 10 km * 0:44:20 * 13,5 * 64/389 * 2/12 * ♥♥♥♥

De voorlaatste loop van de “Hesbignon”, een nieuwe organisatie, had een grote meute joggers naar Saint-Georges gelokt. Het profiel van de wedstrijd is eenvoudig te schetsen: tot halfweg ongeveer voornamelijk in dalende, daarna vooral in stijgende lijn. Ik was met goede benen aan de start gekomen. Niet te verwonderen dat ik de eerste 5 km in 20 minuten had afgelegd. Dat gemiddelde kreeg daarna een flinke knauw toen we enkele modderige passages, een steile helling op het asfalt en een lange strook vals plat door het bos naar het kasteel van Warfusée voor de voeten kregen. Halfweg kreeg ik Etienne Vanderschelden en Yves Pirlet in het vizier. Op de Côte du Dragon kon ik de achterstand van een halve minuut dichten. En anderhalve kilometer verder had ik ook Marcel Baeckelandt te pakken. Voor de eerste plaats moest ik me geen illusies maken. Deze keer was het niet Roland Vandenborne – op weg naar de States – maar de Alkenaar Romain Uitdebroeks die de zege bij de veteranen 3 opeiste. Paul Rihon haalde zoals vorige week vernietigend uit en eindigde in de buurt van een klepper als Jules Kempeneers. In de laatste vlakke kilometer werd ik niet meer bedreigd door achteropkomend verkeer. (Foto: Samen met Noël Heptia poserend met onze trofee. Jean-Pierre Cuypers en Paul Delaitte – uiterst rechts – kijken minzaam lachend toe.)

zon 14/11 2010 10.15 u * Fallais (Challenge hesbignon) * 13 km * 0:55:59 * 13,5 * 50/250 * 1/11 * ♥♥♥♥

Ondanks een verkoudheid ben ik zondagochtend toch met Gerard Thiessens naar Fallais getrokken voor de laatste afspraak in de “Hesbignon”. De club van onder meer Etienne Vanderschelden en Francis Brants had een leuk parcours uitgetekend, licht golvend en met twee doortochten aan de finish. Gerard had, na de onophoudelijke regen van de laatste dagen, zijn voorzorgen genomen en trailschoenen aangetrokken om beter gewapend te zijn op de modderige passages. Geen slecht idee, zou ik later ondervinden.
Ik was gestart in het gezelschap van Jules Kempeneers (die mij achteraf toch meer dan twee minuten aan mijn been lapte) en volgde op luttele meters van een groepje met Gerard en Noël Heptia. Rond de vijfde kilometer moesten we in open veld tegen een fikse wind opboksen. Daar kreeg ik eerst Noël en later Gerard te pakken. “Bakkertje” Marc Lenaerts was in die “windtunnel” ook op onze hoogte geraakt. Even verder doken we een veldweg in. Dat was voor Gerard het sein om te versnellen. De “pratsj” bleek zijn bondgenoot te zijn, in een mum van tijd had hij een voorsprong van 10 seconden. En terwijl Gerard lustig door de modder kliefde, probeerden wij, gewone stervelingen op onze doordeweekse sloffen, recht te blijven. Mij lukte het net. Matteo Dattoli, naast mij, schoof wel uit op de Haspengouwse leem. Ook Noël bleek achteraf een schuiver te hebben gemaakt. Op die anderhalve kilometer na bleek de rest van het parcours uitstekend beloopbaar. Maar goed ook, want Gerard gaf ook op het asfalt flink van jetje. Ik was echter niet van plan mij zomaar gewonnen te geven en schroefde het tempo in de laatste kilometers nog wat op. Vlak voor we het imposante kasteel van Fallais passeerden, geraakte ik opnieuw in het spoor van Gerard. Met een strak tempo kon ik mijn reisgezel enkele meters achter me houden. Achter hem bereikte Bakkertje kreunend en kermend de aankomst.
Etienne Vanderschelden en Marcel Baeckelandt hadden er zondag minder zin in. Paul Rihon was opnieuw outstanding. In mijn categorie had ik deze keer geen tegenstand van de twee “erren” Roland en Romain. ( Foto, met dank aan Daniel Olivier: De regen had ook flink huisgehouden in het kasteelpark van Fallais.)

23/11/2010 Jean-Pierre Immerix op non-actief

Sinds 10 oktober is Jean-Pierre Immerix niet meer aan de start van een loopwedstrijd verschenen. De man die al van 1986 in het regionale joggingcircuit meedraait, is voor het eerst aan een langdurige gedwongen rustperiode toe. Een scan heeft uitgewezen dat er een vochtophoping zit in de linkerknie. Niet toevallig de knie van het linkerbeen waarmee hij de koppeling van zijn lichte vrachtwagen moet bedienen. Want de nieuwe koppeling – die veel soepeler is dan die van zijn vorig karretje – is wellicht de oorzaak van het euvel. In de volgende weken zal hij het gewricht vooral rust moeten gunnen. Alleen een beetje fietsen mag. Maar het vocht wil voorlopig niet verdwijnen. Een situatie die het competitiebeest uit Veldwezelt zo frustreert dat hij de uitslagen van de vele wedstrijden waaraan hij nu niet heeft kunnen deelnemen, niet meer wil bekijken. Voor het eerst heeft hij last van krampen alsof de benen om beweging smeken. Overigens heeft Jean-Pierre, die vele jaren blessurevrij heeft kunnen lopen, vanaf het begin van dit jaar last van allerlei kleine en grotere pijntjes aan spieren en gewrichten. Mooie liedjes blijven jammer genoeg niet duren. Als het een troost mag zijn, ook ondergetekende moet meer dan hem lief is gas terugnemen omdat de knoken en pezen opspelen. Kop op, Jean-Pierre, nog een maandje geduld en in 2011 sta je opnieuw in blakende vorm aan het vertrek van de challenges!

30/11/2010 Margraten revisited

In de jaren negentig was de halve marathon van Margraten een klassieker in onze contreien. Maar deze wedstrijd verdween zeven jaar geleden van de kalender. Een poging om de loop nieuw leven in te blazen, is voorlopig mislukt. Om het vuur voor een nieuwe organisatie brandend te houden, deden Jo Schoonbroodt en vrienden een oproep voor een “zwerfloop” op het parcours van de laatste editie van de halve van Margraten.

Met een kleine dertig man (letterlijk – geen vrouwen te bespeuren) trokken we ons op gang. Sommigen waren blijkbaar al opgewarmd want in een mum van tijd had zich al een groepje afgezonderd. Terwijl de eersten zonder omzien verder stoomden, maakten enkele anderen rechtsomkeert om de achterblijvers, waaronder uw dienaar, te komen ophalen. Ik liep een tijd in het gezelschap van Roger Rousseau, een regionale topper, die na een achillespeesblessure aan zijn comeback werkt. Halfweg wachtte ons een prettige verrassing. Bij Maria van de Weerdt, de zus van Jef, stond een tafel vol versnaperingen klaar om onze energievoorraad aan te vullen. Bij deze dank aan Maria die “blij was dat ze haar broer nog eens zag”! In het tweede deel vond ik (dank zij de warme thee en de peperkoek van Maria?) mijn goede ritme terug en kon ik alsnog de snelle groep bijbenen. Na 1u55′ waren we terug bij “Sint Joep” in Cadier en Keer en zat de pittige training in de schitterende winterse omgeving van Margraten erop. (Foto, met dank aan Jo Schoonbroodt: Broer en zus van de Weerdt. )

30/11/2010 Roland on route 66

Route 66, de legendarische snelweg die de Verenigde Staten van oost naar west doorkruist, heeft sinds enkele jaren ook zijn marathon. Plaats van het gebeuren, Tulsa in Oklahoma. Aan de start stond dit jaar ook de winnaar van de Challenge hesbignon in mijn categorie, de Truienaar Roland Vandenborne. Roland was op bezoek bij zijn dochter en pikte deze marathon dan maar in één moeite mee. En Roland “got his kicks on Route 66″. Eerste in de categorie 60 tot en met 64, 55ste op een totaal van 1511 deelnemers, of 49ste man van de 939. ( Veel vrouwen blijkbaar daar in Oklahoma.) Alleen de winnaar kwam onder de 2u50′. Roland legde de afstand af in 3u25’37” en was daarmee 13 minuten sneller dan de tweede in zijn leeftijdsklasse.

Roland stuurde de volgende reactie:
” Bedankt Willy voor het mooie artikel.
Na 14 dagen rondtrekken met vrouw, dochter en zoon vanaf New Orleans, de golf van Mexico, Galveston, Houston, San Antonio, Austin, Dallas en vele andere leuke plaatsen was het tijd voor de Route 66 marathon in Tulsa. Mijn schoonzoon was zo vriendelijk de dag voordien samen met mij de volledige 26,2 miles met de auto te verkennen, zodat ik al wat voorbereid was op het zware werk wat me te wachten stond. De startplaats was op 10 minuten van hun woning en ik werd er een kwartier voor de start naar toegebracht. Van een professionele begeleiding gesproken… Mijn 40ste marathon was één van mijn moeilijkste, althans volgens mijn vrouw die vond dat ik er nog nooit zo afgepeigerd uitgezien had. Het was inderdaad knokken op een “Ardennenparcours” en vooral tegen de windstoten. Na de wedstrijd was er een bedrukte stemming want een 24-jarige deelnemer aan de halve marathon was in elkaar gestuikt en overleden. Wij hebben onze gebruikelijk pintjes dan maar in huiselijke kring genuttigd met enkele vrienden van ons gastgezin. Het trieste voorval indachtig was het maar een ingetogen feestje. Na nog enkele gezellige dagen in het cowboy/Cherokeeland Oklahoma(20 tot 25°) zijn we teruggekeerd naar het kille, winterse Vlaanderen.
Sportieve groeten
Roland ”
(Foto, met dank aan Pierre Jadot: Roland in de Condruzien-manche van Fraiture.)

14/12/2010 Van het lopersfront

In Mesch stonden zo’n 500 modderduivels aan de start van de diverse afstanden in de plaatselijke bergloop. Gerard Thiessens, ook weer van de partij, baggerde de 15 kilometer af in 1:15:35. In de categorie M55 waarin Math Dinjens en Jo Schoonbroodt op een en twee eindigden, was hij twaalfde van 44.
Goed nieuws uit Veldwezelt. Jean-Pierre Immerix mag de training voorzichtig hervatten. Hij zal dubbel gemotiveerd aan het nieuwe seizoen beginnen nu hij door de gemeente als verdienstelijke sporter is gevierd.
Bij De Zweitlanceurs uit Maastricht zal oud-voorzitter Lou Gossieau wegens gezondheidsproblemen een tijdje de trainingstochten moeten missen. We wensen Lou een spoedig herstel.

21/12/2010 Vereeuwigd

Niet dat mijn prestaties dat rechtvaardigen, maar toch ben ik de inspiratiebron geweest van een kunstwerk. De tekening is van de artiestenhand van mijn zus. Meer hier.

21/12/2010 Witte wereld

Het winteroffensief hindert niet alleen de vierwielers, ook de tweevoeters – en meer bepaald de joggende specimens – hebben last van sneeuw en ijs op wegen en paden. Vriestemperaturen, wind die door merg en been snijdt, diepe sneeuw, ijzel en natte smurrie maken elke trainingstocht tot een hachelijk avontuur. Blessures loeren om de hoek. Vooral de liezen worden zwaar op de proef gesteld. Wil ik in alle seizoenen blijven trainen en wedstrijden lopen (en dat wil ik!), zal ik de aankoop van een paar trailschoenen niet langer kunnen uitstellen.
Vanwege het winterweer heb ik in het voorbije weekend twee wedstrijden die ik in mijn agenda had aangestipt, aan me laten voorbijgaan. Andere joggers lieten zich niet door de omstandigheden afschrikken. In Hannuit en Chênée stonden telkens een driehonderdtal deelnemers aan de start.

Naar boven