Het moest er van komen, Jef van de Weerdt is de tel kwijt geraakt. Op zondag 7 april was hij erbij in het Oost-Vlaamse Zwalm voor de eerste “Vlaanderens Mooiste Marathon”. Erg bescheiden zijn ze daar niet, maar ze mogen volgens Jef toch best trots zijn op hun organisatie. Lees zijn verslag hier. Jef moest met een tijd van 4u17′ wel zijn reisgezellen Roger Kempinski en Henk Sipers laten voorgaan. Het was dus “pas” zijn 56ste. Bij Henk staat de teller op 340! Jean-Pierre Immerix heeft ruzie met zijn inlegzooltje. De laatste weken vinden we Jean-Pierre ook niet meer terug
Lees verderHet stappen gaat me steeds beter af. Ik kan al een fiks tempo aanhouden. Meer nog, ik voel me prettiger als ik er de pas kan inhouden dan wanneer ik wat rond kuier. De knie begint ook al meer tekenen van leven te geven. Ik kan een lichte vorm van optimisme niet langer onderdrukken. Op mijn wandeling woensdag in de vooravond kwam ik vier bekenden tegen, lopers die in de loop der tijden bij de Zweitlanceurs actief zijn geweest. Onder meer John Theunissen die mij zijn wedervaren met een hernia vertelde. Vorige zondag liep ik op de markt in Maastricht
Lees verderGeen paniek, er zijn ergere dingen in het leven. Net nu ik opnieuw in de mood ben om wat nieuws over mijn fysieke toestand door te seinen, is mijn blog – het alomgeprezen “Groet um” joggingdagboek – niet meer toegankelijk. De site is nog wel te openen maar ik kan als webmaster geen nieuwe berichten meer versturen. De meest waarschijnlijke verklaring is dat de provider 000webhost.com de toegang tot mijn en duizenden andere sites om veiligheidsredenen heeft afgesloten. De server zou namelijk onder vuur liggen van massale cyberaanvallen. Vraag mij niet naar technische details, ik ben ook geen computernerd. Overigens
Lees verderHet is nu al een maand geleden dat een hernia mij in een wurggreep nam. Afgezien van de technische moeilijkheden waarmee ik de laatste dagen geconfronteerd ben (zie het volgende bericht) was ik ook allesbehalve in de stemming om een stukje te plegen voor Groet um. Om die maand samen te vatten : in de eerste week was het kruipen en strompelen in huis, in de tweede week kon ik in het beste geval toch al enkele minuten wandelen. Auto rijden lukte wel weer vrij goed zodat ik toch enige mobiliteit had. Sinds begin vorige week is de felste pijn
Lees verderTerwijl mijn vriendjes in het voorbije weekend de koude trotseerden in Tihange, Sart-Tilman of waar ook te lande, bleef ik warm binnen in mijn stulpje in Heukelom. Genietend van een hernia en bijbehorende geknelde zenuw. Waarschijnlijk het gevolg van de klassieke hernia-trigger: een zijdelingse beweging vanuit stilstand gevolgd door een neerwaartse beweging, bij het uittrekken van mijn loopschoenen nota bene. Spierontspanners en pijnstillers brachten wel enig soelaas maar de voorbije dagen heb ik voornamelijk in een soort foetushouding op de zetel (bank voor de Nederlandse lezers) doorgebracht. Ik kan intussen wel al een halve minuut rechtop staan tot de pijn
Lees verder
