zat 23/08/2014 16u * Valmeer (Victors Cup) * 13,3 km * 00:58:30 * 13,6 * 32/55 * ??/?? (55+) * ♥♥♥♥

Als ik mijn bolide buiten rijd voor de kortste verplaatsing van het seizoen pakken er zich donkere wolken samen boven Heukelom. Even later kletteren de hagelstenen op het asfalt en op de hoofden van de kinderen die net dan de 1 km lopen in Valmeer. Het is even zoeken naar een parkeerplaats eer ik in zaal De Bond de inschrijvingsformaliteiten kan vervullen. De bijna voltallige familie Vrancken is daar al aanwezig. Dochter Han heeft de 1 km-loop achter de rug, Jo zal even later de 5,5km-wedstrijd met groot machtsvertoon winnen. Aan de inschrijvingstafel ontmoet ik Michel Gregoire, nog een oudgediende van het loperskorps die zich nu op de fiets uitleeft.
Traditioneel staat er maar een kleine groep aan de start voor de intussen al 19de editie van deze loop. Het wil niet echt lukken in Valmeer om de grote massa te lokken. De wedstrijd maakt nu deel uit van de Victors Cup en dat zorgt volgens Christophe Roosen toch al voor een kleine toename van het aantal vertrekkers. Jammer genoeg heeft de Champignonloop dit weekend concurrentie van drie andere wedstrijden in de omgeving. Ik mis heel wat bekenden die ik op de Terrasjogging aan het werk zag. Zelfs de alomtegenwoordige Jean-Pierre Immerix is er niet bij. Drie bekenden van de Riemstse Mergellopers met wie ik de laatste maanden enkele woensdagavondtrainingen heb afgewerkt, Marc Castermans, Theo Huls en Ludo Ramakers, tekenen wel present. Ook een kleine Waalse delegatie heeft de taalgrens overgestoken. Voor de start tip ik fotograaf Marc Roosen over een mogelijk interessant plekje op het parcours: een vettige waterplas achter een bocht aan het voetbalveld. Ik heb dat gedeelte van het parcours toevallig verkend en ben dus op mijn hoede. Dat kost Marc misschien een spectaculair plaatje maar het bespaart mij in elk geval een paar natte schoenen. Het parcours is niet veranderd ten opzichte van mijn vorige deelname, nu al 5 jaar geleden: drie ronden afwisselend op beton en asfalt, met een strook onverhard, door de dorpskern van Val en het veld tussen Valmeer en Millen.

Ik laat de snelle jongens de vrije baan bij de start om zelf een aangenaam tempo te vinden in het tweede deel van het pelotonnetje. Jean-Pierre Massot en nog een witte BJC-ploegmaat (BJC is de Bilzerse Joggingclub) zijn sneller vertrokken. Jean-Pierre is een goed referentiepunt maar ik neem me voor de eerste ronde zeker niet te hoog in de toeren te gaan. Een snelle blik op mijn Forerunner leert me dat ik aan een gemiddelde van 13,5 zit. Aan de populier met kapel in het veld ( de eerste 90° bocht in het parcours) krijg ik het gezelschap van Etienne Bernard van de J.C. Neupré. De zon zit intussen weer achter de wolken en in de afdaling terug naar Valmeer voelt het vrij fris aan. We laveren tussen de plassen en de geultjes in de holle weg die naar het voetbalveld van Standaard Valmeer leidt. Even opletten nu voor de “waterbak”. Ik heb mijn toevallige gezel al verwittigd om de bocht niet te enthousiast aan te snijden. Ik loop in een boog om de plas. Etienne blijft braaf in mijn spoor. Aan de scherpe rechtse naar de afdaling van de Bergstraat hebben Jean-Pierre en zijn drie gezellen (de witte en twee groenen) intussen al een dikke 20 seconden voorsprong. Ik besef dat ik niet te lang moet wachten om de achtervolging in te zetten. Als ik versnel op de zachte klim naar de streep moet Etienne achterblijven. Ik zal het in mijn eentje moeten klaren. De betonwegen in de richting Millen lopen niet echt lekker maar ik kan mijn inspanning voortzetten en nader zienderogen op Jean-Pierre die zelf moeite heeft met het tempo van zijn kompanen. Aan de populier wacht ons een flinke bult. Daar krijg ik Jean-Pierre na een versnelling van 1,6 kilometer te pakken. Ik twijfel nog even of ik ook de aansluiting zal proberen te maken met de drie lopers een kleine tien meter voor me. Toch maar enige recuperatie inbouwen. In het vlakke stuk richting dorpskern van Val kom ik bij het drietal. De Bilzen-loper Luc Lenaerts, afkomstig van Valmeer, krijgt aanmoedigingen van het publiek dat aan de kapel van de Rechtstraat staat opgesteld.

De twee groenen zijn Gemslopers uit Diepenbeek. Na de tweede beklimming naar de Stroekestraat kom ik zowaar even aan de kop van wat intussen een kwartet geworden is. In de tweede afdaling van de Bergstraat moet ik weer enkele meters prijs geven. Ik kom opnieuw terug op het beton van de Mielestraat. Op weg naar de klim in het veld halen we Tony Deneuker van het Tongers Team Paluko bij. Een “gems”, Erik Thoonen, moet ook loslaten. Ik kan nog net aanklampen maar de derde beklimming aan het kapelletje is de scherprechter. Luc versnelt en kiest het hazenpad. Ik geraak nog met Patrick Vanaken boven op de Stroekestraat waar de tweede gems zijn ogenblik gekomen acht om mij af te schudden. Uit de achtergrond komt er niemand meer terug. Ik word afgevlagd na 58 minuten. Zoon Brecht en vader Luc Nassen zijn dan al 10 minuten als eerste en tweede binnengelopen.
Bij wegwedstrijden rijmt een beperkte bezetting meestal met een hoger niveau. Ondanks een degelijke prestatie haal ik niet de eerste helft van de uitslag. Het zij zo, voor mij is de balans positief. Ik praat nog na met enkele collega’s en met organisator Christophe Roosen. Om 7 uur verlaat ik de mooie zaal van de Bond en mis daarmee het optreden van fanfare De Vrije Burgers en harmonie De Kristene Gildebroeders. Maar ik ben gehaast om de champignons te bereiden die we net van de organisatie als beloning voor onze inspanningen hebben meegekregen. Vertel Jo Vrancken wel niet dat zijn bakje ook bij ons in de stoofpot is verdwenen …

(Foto’s Marc Roosen. Foto 1: Twee vrolijke jongens uit Riemst, Theo Huls, links, en Marc Castermans. Foto 2: Luc Lenaerts, in het wit, en Patrick Vanaken versnellen op de zwaarste strook van het parcours.)