vri 16/08/2013 19.15 u * Lambermont (Challenge L’Avenir) * 8,4 km * 0:44:00 * 11,5 * 189/422 * 6/19 * ♥

Voor de tweede keer deze week naar de kermis. Tenminste voor Marie-Paule, want ik zal niet veel plezier beleven aan mijn uitstap naar Lambermont bij Verviers. Opnieuw een wedstrijd dus, in de hoop de conditie-opbouw te versnellen. Maar tijdens het inlopen voel ik het al: “flanellen benen”. En de illusie dat het tijdens de loop zal verbeteren moet ik ook al snel laten varen.
De aankomst bevindt zich op de steile hoofdstraat van het rommelige centrum van Lambermont. De organisatoren zijn mild en laten ons starten op de top van de helling. We maken een lus en mogen in de afdaling paraderen tussen hagen enthousiaste toeschouwers. Na wat draaien en keren in een betere woonwijk kunnen we opnieuw snelheid maken in de afdaling naar de Vesdervallei. Om mijn benen niet helemaal op te blazen hou ik het bij een rustige tred. In de vallei herken ik de koekjesfabriek van Delacre.

Vorig jaar was ik hier ook in de buurt tijdens de loop van Wegnez. We krijgen nu een fikse klim op het asfalt voorgeschoteld. In de aanloop gaat Anne Pons me voorbij. Zij eindigde net voor me aan de Gileppe. Ik doe een poging om haar tempo te volgen. Dat lukt redelijk in het eerste deel. We nemen een bocht en zien nu dat we nog maar in de helft van de helling zijn. Boven neemt Anne afstand en als we het bos indraaien kiest ze helemaal het hazenpad. Ze zal 35 plaatsen voor me eindigen. We moeten nu enkele kilometers over een smal bospad. Ontspannen lopen is nu niet meer aan de orde. Ik heb al mijn concentratie en (verminderde) spierkracht nodig om recht te blijven. Klimmen en dalen tussen boomwortels en keien, ik kan het missen als kiespijn. Als uitsmijter krijgen we nog een heel steile strook die ook al in het parcours van Wegnez zat. Na enkele meters stapvoets geraak ik toch boven. Eindelijk weer op het asfalt. De frisheid van het bos en het gedwongen lage tempo hebben me goed gedaan. Ik kan het ritme een beetje opkrikken en nog enkele plaatsjes inwinnen. In de slotklim ga ik ook nog voorbij de fel toegejuichte (plaatselijke vedette?) Julie.
Het zit er weer op. Ik grijp naar een blikje Red Bull om weer op mijn positieven te komen. Als we om 10 uur terug thuis zijn staat de uitslag al op het net. En die is onverwachts beter dan aan de Gileppe waar ik nochtans met een beter gevoel was binnen gekomen. De sterke veteraan 3 Alain Waerts is ook weer in het land maar moet toch de mij onbekende Nando Caria laten voorgaan.
(Foto Marie-Paule: Nog enkele meters tot de finish. Let op bij het vergroten van de foto: niet geschikt voor gevoelige kijkers.)