vri 27/07/2012 19.30 u * Villers-le-Temple ( Challenge condruzien ) * 11,35 km * 0:55:57 * 12,1 * 108/375 * 4/19 * ♥♥♥

De regen heeft vrijdagmiddag de ergste hitte verdreven zodat we nog onder acceptabele weersomstandigheden ons ding kunnen doen in Villers-le-Temple. Ik sta hier voor de derde keer op rij aan de start. Bij de twee vorige edities heb ik het niet onder markt gehad … en vandaag zal ik ook geen potten breken. Poten breken gelukkig ook niet, maar daarover dadelijk meer. Echt goed zit het parcours niet meer in mijn onderbewustzijn want na halfwedstrijd ondervind ik aan den lijve hoe ongenadig de Condrozheuveltjes zijn. In de eerste twee kilometer krijgen we nog wat respijt, daarna zoeken we het onverhard op in het bos en worden we van de ene helling naar de andere gestuurd. Niet dat er geen afdalingen zijn maar de meeste daarvan zijn zo glibberig dat je blij mag zijn als je het evenwicht kan bewaren, laat staan tempo maken.

Op de asfaltwegen in het dorp ga ik Etienne Vanderschelden en Michel Mancini voorbij. Maar de benen zijn niet goed genoeg om nog veel progressie te maken op het onverhard. Ik passeer Croce Falzone op een van de kuitenbijters. Zoals enkele weken geleden heb ik ook de nodige moeite om de dames Laurence Dressen en Christine Cordier voor te blijven. In de laatste drie kilometer schuift Ramon Gadea voorbij. Ik probeer tevergeefs aan te klampen. Als er dan een nieuwe, nog fellere afdaling op een modderig bospad volgt, is het hek helemaal van de dam. Terwijl ik naar beneden stuntel, vliegen jongere deelnemers – met meer zin voor risico en vooral meer behendigheid – me aan alle kanten voorbij. Ik verlies in één klap een tiental plaatsen. De streep tussen de caféterrassen en de kermisattracties komt niets te vroeg.
In mijn leeftijdsklasse blijven de verhoudingen van de laatste maanden gerespecteerd: Valère Sauwens op een en Roland Vandenborne op twee. De superioriteit van Valère is zo groot dat hij er zich zelf ongemakkelijk bij voelt. “Ik weet dat het niet fijn is, maar ik kan er ook niet aan doen dat ik telkens win” probeert hij zijn concurrenten te vriend te houden. Roland kickt dan weer op steile afdalingen waar ik zo’n hekel aan heb. Kortom, in de volgende Condrozmanches zal er niet veel te rapen zijn …
Noël Heptia eindigt als derde. Hij kon zich vandaag meten met Paul Rihon en Marcel Baeckelandt. Dochter Mélanie en zoon Rémy maken het succes van de familie Heptia compleet.

(Foto’s Jo Defrère: Onder: Mélanie Heptia, derde in de korte wedstrijd.)