zat 05/03 2011 16.00 u * Les Avins (Challenge condruzien ) * 13 km * 0:57:54 * 13,4 * 54/219 * 2/15 * ♥♥♥♥

Met meer dan 200 stonden we zaterdagmiddag te rillen aan de start van de tweede wedstrijd van de “Condruzien”. Er waaide een ijzige oostenwind op de hoogten van de Condroz. Het gevarieerde en bijzonder aantrekkelijke parcours liep door het kasteelpark van het Château de Hoyoux. Dit privé-domein was uitzonderlijk geopend voor de challenge.

Ik vertrok in de buurt van Paul Delaitte die ik voor het eerst dit jaar ontmoette en Paul Rihon die blijkbaar een snipperdag had ingelast. We liepen in dalende lijn naar het riviertje, de Hoyoux. Het tempo zat er meteen goed in. Gerard Thiessens die aanvankelijk in mijn spoor liep, moest me na 3 kilometer laten gaan. Gerard mist voorlopig nog dat tikkeltje extra om mij te bedreigen. Een steile klim door een weide bracht me in het spoor van een groepje bekenden. Rond de zesde kilometer , voor de tweede moeilijkheid – een sterk oplopend en modderig bospad – was ik onder meer Noël Heptia en Etienne Vanderschelden voorbijgegaan. Even verder haalde ik Eveline Wesphael in. Zij bleek niet de eerste dame. Dat was de “blonde pijl” Virginie Soenen, die een minuut voor me eindigde. Roland Vandenborne beschikte blijkbaar niet over zijn beste benen. Ik ging hem voorbij in het bos en zag hem ook in het tweede deel van de loop niet terugkomen. In de laatste meters leverde hij een “gentleman’s duel” met Noël Heptia om niet als derde over de streep te gaan. Roland won …
Ik bereikte de top van de helling in het bos in het gezelschap van Alexis Bellens. Maar de jonge knaap van Flémalle had nog veel over en liet me achter op weg naar het kasteeldomein. In de verte ontwaarde ik de blauwe outfit van Pol Van Kerrebroeck, de winnaar van de V3 in Nandrin. De afstand was te groot om nog maar aan inhalen te denken. Uiteindelijk stonden we in de uitslag vlak achter elkaar, met een verschil van 24 seconden. Pittig detail: Pol kon niet blijven voor de prijsuitreiking … hij moest zijn 60 koeien nog gaan melken! “Hoe vindt een veehouder nog de tijd om te trainen?” vraag je je misschien af. Eenvoudig, hij traint niet! Zo kan het dus ook …
Terug naar de wedstrijd. In het kasteelpark, rond de tiende kilometer, voelde ik de kracht uit mijn benen wegvloeien. In de lus rond de parkvijver, waar je de lange sliert lopers tegen de elementen en zichzelf kon zien vechten, kon ik inschatten hoeveel voorsprong ik had op de concurrenten die ik enkele kilometers daarvoor had ingehaald. Ze bleken geen terrein goed te maken. Ook in het eerste deel van de laatste helling – 650 meter geleidelijk omhoog – was het harken. Daarna hervond ik mijn ritme. En in de lange afdaling terug naar het dorp kon ik nog eens goed de sporen geven. Ik zag en hoorde een jongere, mij onbekende loper, naderen. Toen hij uiteindelijk in mijn spoor zat, kon ik nog een versnelling uit de kuiten schudden. Een slecht karakter helpt echt in de competitiesport …

(Foto’s, met dank aan de anonieme fotograaf van de Challenge: afgepeigerde lichamen aan de finish. In volgorde: Pol Van Kerrebroeck, Willy Cortleven, Gerard Thiessens, Kris Govaerts. Alleen Maja Van Zand, winnares bij de dames V2, heeft nog een brede smile over.)