Moha (Challenge hesbignon)

zon 12/10/2014 10.15 u * Moha (Challenge hesbignon) * 10,5 km * 00:48:26 * 13 * 64/335 * 2/20 * ♥♥♥♥

Voor wie iets anders wil dan de paginalange en gortdroge uitslagenlijsten van Dwars door Hasselt in het Belang van Limburg is er dit live-verslag van nummer 1029 in de Hesbignon-loop door het groene heuvelland ten noorden van Hoei.
Eens de ochtendkoelte verjaagd door een moedig oktoberzonnetje is de temperatuur in Moha ideaal voor onze geliefde vrijetijdsbesteding. Er zijn heel wat Limburgers en Oost-Brabanders neergestreken in de vallei van de Mehaigne, genoeg om in de Champignonloop bijvoorbeeld een half peloton te bevolken.
Het parcours – tenminste de eerste en de laatste kilometers – is me bekend van twee vorige deelnames, nu al drie jaar geleden. Niet minder dan drie fotografen staan met hun lenzen in aanslag om het verloop van de “Mohatoise” op de sensor vast te leggen.

Moha 2


Ik maak van de eerste honderden meters in het dorp gebruik om me naar voren te wurmen. Ik heb gekozen voor trailschoenen die al van pas komen op het modderige pad tussen de installaties van de plaatselijke kalksteengroeve. We volgen nu anderhalve kilometer het riviertje de Mehaigne. Op het smalle pad moet ik me noodgedwongen aanpassen aan het tempo van mijn voorgangers. Dat is maar best ook want op het einde wacht de voornaamste hindernis van de dag, een klim van bijna 2 kilometer. Op de steilste stukken (rond 10%) zakt het tempo onder de 10 km per uur. Ik haal hier Armand Pirotte in. Ik nader ook op mijn trainingsgezel Gerard Thiessens die onder de autosnelwegbrug een vijftigtal meter voorsprong heeft. Na een kort vlak intermezzo gaat de weg opnieuw omhoog. Nu ik de kans schoon zie om na maanden Gerard nog eens in te halen in een wedstrijd, schakel ik een tandje bij. We beginnen samen aan het onverhard rond km 4. Pasquale Ruberto volgt op enkele meters. We hebben nu enkele relatief vlakke kilometers voor de boeg. Tijd om het gemiddelde op te drijven. Maar nu spelen een slijkerige veldweg en een smal slingerend bospad spelbreker. Gelukkig word ik in het bos niet gehinderd door lopers voor me. Als we na een goede 6 km weer in het open landschap komen lopen Gerard en Pasquale nog altijd in mijn zog. Mijn tempo lijkt net hoog genoeg om mijn twee kompanen de moed te ontnemen om me voorbij te gaan.

Moha 1

Tussen km 6 en 7 verlaten we het plateau om middels een steile afdaling op de weg weer de vallei op te zoeken. Om een eventuele aanval Van Gerard op te vangen schroef ik het tempo op tot pieken van 16 tot 17 per uur. Daar hebben mijn twee achtervolgers niet van terug en ik kan ook in de volgende kilometers de bovenhand houden. We halen Béatrice Germeau in die in het voorbijgaan informeert naar haar voorsprong op de volgende dame. Ik kan haar niet inlichten, het is al van de eerste klim geleden dat ik Fabienne Leroy ben gepasseerd. De lezer vraagt zich intussen misschien af wanneer ik mijn gebruikelijke jeremiade over slappe benen aanhef. Wel, daar is vandaag geen reden toe. Het gevoel van vandaag en vorige week zaterdag, het is een verschil van dag en nacht. Rond de negende kilometer op een goed lopende, licht dalende strook moet Gerard verrassend genoeg plots enige meters laten. Pasquale volgt nog enkele meters verder. Ik bereid me voor op de lus in de kasteelruïne, eigenlijk een bult waar we over moeten en waarvan de afdaling mij als onhandige daler misschien parten kan spelen. Gerard komt hier wel weer dichter maar met een dubbele versnelling in de vlakke laatste kilometer kan ik mijn voorsprong veilig stellen.
Zoals in Flémalle, mijn vorige wedstrijd in de “Hesbignon”, sta ik nu ook weer met Raphael Van den Broeck en Gerard op het podium. Raphael mag op het hoogste trapje met een dikke anderhalve minuut voorsprong. Ik heb haasje over gedaan met Gerard voor plaats twee en drie. De Leffe Royale zal smaken.

(Foto 1 van Jo Defrère: Deze drie zien het wel zitten. Van links naar rechts: Mario Smolders, Robin Leduc en Stefan Meekers. Foto 2 van Eddy Defrère: Niet zonder moeite op een korte, nijdige helling. Voor me Gerard Thiessens, achter me Pasquale Ruberto.)