zat 06/10/2012 16 u * Gemmenich ( Challenge L’Avenir) * 10,8 km * 0:46:49 * 13,9 * 31/162 * 2/12 * ♥♥♥♥

Er valt een druilerige regen als ik zaterdagmiddag op weg ben naar Gemmenich, tussen de groene heuvels rond het Drielandenpunt. Maar tijdens de loop blijft het droog en bovendien blijken ook de bospaden perfect beloopbaar.
In Gemmenich worden we al na een halve kilometer een helling opgestuurd. Meer dan 3 kilometer blijft de asfaltweg stijgen en kronkelen in het bos. Ik kan eindelijk mijn wedstrijdtempo eens opmeten op een helling: tussen kilometer 2 en kilometer 3 ligt een verschil van 5’15”, een gemiddelde van 11,4 km per uur. Dat is “netjes” zoals de Nederlanders zouden zeggen: snel genoeg om een aantal snellere starters in te halen zonder compleet in het rood te gaan.
In de Challenge L’Avenir duldt Pierre Brouwier geen tegenstand bij de veteranen 3. Ook vandaag zal hij met de eerste (en enige) prijs gaan lopen. Na een dikke 10 kilometer heeft hij anderhalve minuut voorsprong op uw dienaar en blijft daarmee ook nipt de eerste twee dames voor. Overigens schrijft Pierre dit jaar ook de Challenge Delhalle op zijn naam. Van een geslaagd seizoen gesproken. Samen met Pierre maken Roger Dosseray en Jean Dessouroux het mooie weer bij de veteranen 3. Ik zie ze alle drie voor mij uit lopen. Na een drietal kilometer heeft Pierre een voorsprong van 25 seconden. Maar eens boven op het onverhard in het bos zal ik het gele shirt van de leider in de Challenge snel uit het oog verliezen. Intussen houd ik de rode trui van Roger en de witte pet van Jean in het vizier.

Roger, die zeker is van de tweede plaats in de Challenge L’Avenir, dringt niet lang aan en laat me voorbij schuiven. Boven ben ik in het spoor van Jean geraakt. Na een halve kilometer op het plateau in het bos begint de afdaling. We houden ons niet in op de brede bospaden waar er geen gevaar dreigt van putten en boomwortels. Mijn “compagnon de route” Jean Dessouroux houdt een strak tempo aan. We wisselen geen woord. En de afdaling blijft maar duren, meer dan 3 kilometer op de grote molen. Ik kijk even achteruit. Achter ons gaapt de leegte. Even licht omhoog door een parkje (in Moresnet?) en dan weer op het asfalt, op de terugweg naar Gemmenich. Het asfaltweggetje tussen de weiden loopt weer omhoog. De benen houden niet van die plotselinge ritmeverandering. Ik loop nu voorop. Ik hoor de zware ademhaling van Jean, even later moet hij enkele meters laten. Dan verliest hij snel terrein. Nog even doorbijten tot aan de grote weg. De spieren schreeuwen om rust. Voor de start heb ik de laatste bocht en de afdaling naar de finish verkend om niet voor verrassingen komen te staan als het pleit – zoals in Voeren – weer in de spurt wordt beslecht. Maar ik zal er dit keer geen spurt moeten uitpersen. In de laatste dalende halve kilometer kan ik het tempo weer wat optrekken en de achtervolgers op afstand houden. Uiteindelijk moet Jean de derde plaats nog prijsgeven aan Roger die in het laatste gedeelte van de afdaling nog een groot deel van zijn aanzienlijke achterstand kan goedmaken. Ik kom ruim onder mijn richttijd van 50 minuten uit. Het zit er op. De competitiehonger is weer voor een weekje gestild. Nu nog over barslechte wegen terug naar Heukelom. (Foto : www.gemmenich.be)