Zondagmorgen heb ik een wandelingetje gemaakt op Caestert. Nog eens de wind voelen, misschien een Zweitlanceur tegenkomen (praatje geslagen met onder meer Jean en Pierre) en jaloers kijken naar de voorbij tsjokkende joggers.
De enige inspanningen die ik de laatste dagen heb geleverd, zijn tweemaal twintig minuutjes trappen op de hometrainer. Bij gebrek aan beter, want ik blijf het een saaie bedoening vinden.
Om op de vaak gemailde vraag “hoe gaat het met je?” te antwoorden, een kleine update. In het gewone leven heb ik nauwelijks last van mijn rechterbeen en/of -heup. Maar vooruitgang is er evenmin te bespeuren. Ik kan alleen maar geduld oefenen en in afwachting tegen de muren oplopen … als ik dat al mag. De Sylvestermarathon in Meerssen is uiteraard geschrapt. Zou hervatten begin januari een realistisch doel zijn?