zon 01/05/2016 15.15u * Tongeren (Haspengouw Challenge) * 9,4 km * 00:42:02 * 13,4 * 136/451 * 10/50 (55+) * ♥♥♥♥

Met mijn impulsbeslissing om toch van start te gaan in de Tungri Run heb ik mijn loopvrienden van de Mergellopers bij verrassing genomen. Het voorspelde mooie weer en de stadsomloop tussen hagen toeschouwers sprak me wel aan als afwisseling voor de zware parcoursen in het Luikse. De betere Luikse lopers hebben trouwens de laatste jaren ook de weg gevonden naar de vlakke wedstrijden in de Ambiorix-stad. Ze bezetten er ook vaak de mooiste plaatsen in de uitslag en geven zo de Vlaamse winnaars in de Luikse challenges een koekje van eigen deeg. Bij de daginschrijving stel ik vast dat de organisatoren het briljante idee gehad om de deelnemers zelf hun gegevens op computer te laten ingeven. Deze snelle procedure in samenwerking met een Tongerse computerfirma blijkt bij navraag al vier jaren te bestaan. Ik ben ook aan een update toe. Hoog tijd dat ik nog eens in Tongeren in actie kom.

Een indrukwekkend peloton van 450 man trekt zich onder een blauwe hemel op gang in het Mottenstadion. Ik zie Marie-Paule in laatste instantie hoog boven in de tribunes en zal dus mijn windjack de eerste ronde moeten meezeulen. Voorbij de Moerenpoort – na 500 meter – begint de weg langzaam op te lopen. Mijn benen worden niet echt happy van de kasseien van de Leopoldwal maar eenmaal weer op het asfalt kan ik toch een redelijk tempo ontwikkelen. Via de Schuttersgang bereiken we de binnenstad. Maar daarvoor hebben we nog een stevige bult aan de middeleeuwse muur te verwerken gekregen. Ik kan wat plaatsjes opschuiven en haal onder meer een dame in met een kapsel dat verdacht veel op dat van Mergelloopster Marijke Meyers lijkt. Een dubbelgangster, stel ik bij het voorbijgaan vast. Nu het mysterie van de blitz-start van Marijke is opgelost, kan ik me concentreren op de twee fluo-hemden voor me. Twee Speelhofrunners, u kent ze. Boven op de Maastrichterstraat gaat mij een loper voorbij die mij herinnert aan mijn, euh… zijn glorierijk marathonverleden. Ik moet in mijn archief duiken om het jaartal terug te vinden: 2006, marathon van Brussel. Ik kwam de man over wie ik het heb, Koen Neven, toen tegen bij het buitenlopen van Tervuren, met een voorsprong van 7 km. Nu is hij een anoniem lid van het peloton geworden. Ik ben het altijd geweest. In elk geval, ik ben op zoek naar Speelhofrunner Stefan Meekers en kan hem inrekenen op de Sint-Truiderstraat. We hebben dan net de laatste licht klimmende meters van de eerste ronde op de ring achter de rug en kunnen nu een versnelling hoger schakelen in de 1,3 km lange afdaling naar de Moerenpoort. We mogen paraderen tussen de terrassen van de Grote Markt. We laten het Vrijthof rechts liggen met excuses aan de SP die hier haar 1 mei-viering houdt. Rond het Gallo-Romeins Museum en dan in gestrekte vaart naar de Jekervallei tot we weer worden afgeremd door de chicane van de Moerenpoort. 4’17” in de vierde kilometer. In de tweede ronde zal ik zeven tellen meer nodig hebben. Op de lommerrijke Kastanjewal waar de supporters in dichte drommen hun favorieten aanmoedigen krijg ik ook de tweede Speelhofrunner, Mario Smolders, na een lange achtervolging te pakken. Het is alweer enige tijd geleden dat ik het genoegen smaakte om Mario voorbij te gaan. Met Marie-Paule langs de kant ben ik eindelijk verlost van mijn windjack. Ik zie niet dadelijk bekenden voor me en probeer nu in eerste instantie mijn tempo vast te houden. Dat is, volgens mede-organisator Patrick Nijs in de bocht bij het buitenlopen van de atletiekbaan, degelijk en… waarom zou ik aan zijn woorden twijfelen? Ik moet raden naar de positie van de Mergellopers. Misschien daagt Francis of Ludo in de tweede ronde wel op.
Ik loop al een tijdje in hetzelfde gezelschap als we voor de tweede maal de kasseien van de Leopoldwal te verwerken krijgen. Stefanie Heeren leidt het groepje tot op de Koemarkt maar moet haar inspanning bekopen op de tweede beklimming naar de middeleeuwse muur.

Ik wissel enkele keren van positie met lopers in mijn buurt. In de Schuttersgang heeft de enthousiaste familie van daarnet nog niets aan geestdrift verloren en blijft ons fanatiek aanmoedigen. Het is weer zoeken naar het meest comfortabele “spoor” op de Maastrichterstraat en de Hemelingenstraat. De gladde stenen of de ruwere klinkers? Ik probeer ze beide. Al blijf ik naar mijn gevoel een fikse cadans aanhouden, op de Eeuwfeestwal moet ik toch Vally Merken van Bilzen laten voorbijgaan. Er zit nog souplesse in zijn benen, meen ik uit zijn foulée af te leiden, en ik doe geen poging om in zijn zog mee te gaan. Misschien kan ik in de afdaling wel terugkomen. Die komt er zo dadelijk aan. Ik bestel maar geen blonde Leffe aan de ober van de Bazilik die de esbattementen langs het parcours gadeslaat en schakel twee tanden groter. Maar er is nog een kaper op de kust. Daniël Luts stoomt me in de Moerenstraat voorbij. Ook Vally ontsnapt niet aan zijn greep. Het is nu zaak stand te houden tot de finish. Ik krijg nog aanmoedigingen mee van mijn schoonbroer en aanhang voor ik de laatste 1200 meter inga. Na de mooie en stille passage (ik loop even alleen) door het park wacht nog de Dijk. Nauwelijks 300 meter lang maar wel een vervelende strook die mij niet ligt. Ofwel kies je het smalle voetpad waar ook nog electriciteitspalen in de weg staan ofwel kies je de afhellende weg. Ik verander onderweg van optie maar word toch nog even opgehouden door een loper “in verval” (lees: die tempo aan het verliezen is) voor ik de bocht naar rechts kan nemen naar het Mottenstadion. Nog twee brede bochten op de tartanbaan.

Ik drijf het tempo op en pijnig mijn benen nog een laatste keer in de hoop nu geen plaatsje meer te verspelen. Maar dat is gerekend zonder Niels Notelaers, een bekende uit mijn vroeger leven, die nog een bijkomende versnelling uit zijn jonge benen kan schudden.
Na de finish staan de Mergellopers in groep er allemaal met een blij gezicht bij. Het blijdste gezicht is dat van Pascal Goessens. Hij zal daar wel zijn redenen voor hebben. We sluiten de dag af aan de grote feesttent waar de massa zich buiten koestert in een aangenaam zonnetje. De prijswinnaars hebben vandaag minder geluk met het mooie weer. Ze staan er achteraan in de tent wat eenzaam bij op het podium.

(Foto 1 van Jo Defrère: De start. Foto 2, ook van Jo die speciaal van Leuven naar Tongeren komt getuft voor deze reportage. Nu ja, je kan hem wel begrijpen als je ziet wie hij voor de lens krijgt, hier Marijke Meyers en Sabine Cuypers van de Riemsterse Mergellopers. Foto 3 van Marie-Paule: Met Ludo Ramakers, links, en Francis Loyens, van dezelfde loopclub als voornoemde dames.)