Villers-le-Temple (Challenge condrusien)

vri 29/07/2016 19.30u * Villers-le-Temple (Challenge condrusien) * 11,2 km * 01:14:57 * 8,9 * 327/398 * 18/20 * ♥

Er thuis even uit zijn. En de benen strekken in de natuur, ondanks de vermoeidheid van de laatste dagen. Dat is mijn enige bedoeling als ik weer eens de expresweg naar Marche insla voor mijn vierde wedstrijd in het Condrusien-circuit. Ik ontmoet er mijn Truiense vrienden en een zeskoppige delegatie uit Tongeren. Parcourskennis heb ik uit eigen ervaring – het gaat voortdurend stevig op en af – en dank zij Noël Heptia die weet te melden dat de bospaden er modderig bijliggen.
In het eerste rondje door het dorp is het vooral zaak een doorgang te vinden om naar voren te schuiven. Eens op het onverhard, na 2 km, is er al wat meer ruimte maar blijft het uitkijken naar het goede spoor op de hobbelige Rue du Neupont op weg naar het bos. Daar krijgen we al meteen een voorsmaakje van de modderige ondergrond die we zullen moeten trotseren.

Villers 1


In de eerste kilometers heb ik een voor deze contreien ongewoon shirt opgemerkt, dat van de Victors Cup. Draagster is Gavina Dettori die zich hier waagt aan een Condrusien-loop. Wel een heel andere ervaring. Bovendien – vertelt ze me terwijl we over het slijk laveren – bereidt ze zich voor op de beklimming van de Mont Ventoux en heeft ze nog een fikse wielertraining in de benen zitten. In het gehucht Outrelouxhe na 4 km kan ik het povere tempo dat ik heb al niet meer aanhouden en in een van de klimmen schakel ik over op stappen. Ik ben de kilometers al aan het aftellen. Bij het buitenlopen van Outrelouxhe zijn we nauwelijks halfweg. Nu is er alleen nog bos en… modder. Motivatie heb ik zo al niet en met het slijkballet heb ik het ook gehad. In de volgende kilometers zal ik meer wandelen dan (hard)lopen. Hele horden lopers gaan me voorbij. Ik probeer zoveel mogelijk uit de weg te gaan om mijn collega’s niet te hinderen. Ik heb in betere tijden vaak genoeg gesakkerd op wandelaars die de best beloopbare strook in beslag nemen. Ik kan op die manier nog een goede daad verrichten voor Nora Schoefs die anders door een slijkspoor had moeten waden. Ik zie ze een voor een voorbijkomen: Dominique Renier, Patrick Renard, Tu Vinh-Xuong, Claudine Goudeseune en vele anderen. De beter bekende namen voor lezers van deze verslagen zijn al lang op weg naar de douches als ik dan toch over de streep sukkel. Ik kan nog net de laatste twee plaatsen in mijn categorie ontlopen. Had ik me deze verplaatsing kunnen besparen? Misschien, maar echt ontgoocheld ben ik niet. Op een mirakel had ik niet gerekend.
Een uurtje later is het dorpje volgelopen met kermisgangers. Tijd voor ons om te verdwijnen in de donkere nacht.

(Foto Louis Maréchal: Gavina Dettori in de laatste meters.)