vri 14/08/2015 19.30u * Waremme (Challenge hesbignon) * 9,9 km * 00:45:35 * 13 * 121/351* 7/23 * ♥♥♥♥

Waremme doet zijn status als hoofdstad van Waals Haspengouw alle eer aan met drie loopwedstrijden ( de estafetteloop meegerekend). Ik ben er vanavond voor de tweede keer dit jaar na een competitiepauze van een maand. Dat is langer dan voorzien, al zit de vakantiereis er ook voor een stuk tussen. De trainingen zijn met de gebruikelijke hoogtes en laagtes verlopen. Het is dus maar afwachten hoe het lichaam zal reageren op een fellere inspanning, vanavond bovendien nog in benauwd weer. Alle – nu ja, bijna alle – vriendjes en kennissen zijn er, aan het Centre Sportif et Culturel Edmond Leburton.

De start zelf wordt gegeven in het centrum van Borgworm waar het verkeer en een beetje het openbaar leven wordt stilgelegd om de meer dan 400 looplustigen vrije doorgang te geven. Ik start vrij achteraan in het peloton en zal me in de eerste kilometer onledig houden met het voorbijsteken van collega’s. We draaien af voor het station en na een korte afdaling komen we weer in de buurt van Centre Sportif genoemd naar de bekendste politicus uit deze contreien. We passeren voor een haag toeschouwers die voor de nodige ambiance zorgen. Marie-Paule is in het centrum gebleven waar ze zich zal laten verleiden door de frietgeur die tijdens het inlopen met Pasquale Ruberto ook onze neusgaten had geprikkeld. Na 1,3 km lopen we onder een spoorwegviaduct door naar een woonwijk waar verkeersdrempels van kasseien mijn vloeiende loopbeweging afremmen. Dit zal ook wel gelden voor de andere lopers maar u leest deze verslagen tenslotte om mijn ervaringen mee te beleven. De lezer heeft natuurlijk ook het recht te twijfelen aan het vloeiende van mijn loopstijl.

Ik weet van mijn eerste deelname dat het parcours meestal over ruilverkavelingswegen op beton loopt. Na 2,3 km is het zo ver. We komen in het open veld en ik krijg voor het eerst een beeld van de concurrentie tot zo’n 300 meter voor me. Ik herken niet dadelijk bekende silhouetten in het tegenlicht. Ik ga alleen voorbij Stany Barbier van Alken en probeer intussen mijn gemiddelde van net boven de dertien op de vlakke stukken te handhaven. De grote hoeve links voor ons doet me denken aan een wedstrijd enkele maanden geleden (oh ja, Verlaine) maar dit is te ver hier vandaan om hetzelfde deel van het parcours te zijn. Met dit soort beschouwingen hou ik mijn geest op scherp tijdens de fysieke inspanning. Onderschat die trouwens niet, het is nog altijd vrij warm en we zijn tenslotte nog niet eens aan het eerste derde van de loop. Opletten nu, we kunnen een bocht afsnijden over het grint voor de hoeve, hier geen tijd verliezen. Na 4 km wordt mijn vloeiende tred weer onderbroken op een smal pad tussen het groen. Dit is het natuurpark in het stroomgebied van de Jeker. Deze passage was ik vergeten maar Thierry Vanherck heeft me tijdens het inlopen weer geüpdatet. De plaatselijke fauna moet gedurende een twintigtal minuten het rijk delen met de lopers die hier noodgedwongen in indianenpas achter elkaar volgen. Een twintigtal meter voor me zie ik Maja Van Zand aan de leiding van een groepje voor ze weer achter een van de talrijke bochten verdwijnt. Ik kan nauwelijks twee man voor me voorbij en spaar dan maar wat energie voor het vervolg van de tocht. Na 5,5 km en het oversteken van enkele houten bruggetjes komen we weer op het asfalt. De weg gaat licht omhoog. Hier kan ik weer wat meer vaart maken en voorbij Maja gaan. Na de aankomst is ze boos op zichzelf. “Dom van me. Te snel gestart en daardoor een plaats in mijn klasse verloren”. Niettemin sterk gelopen.
Ik ben nog steeds op zoek naar V3-gabbers voor me. We nemen nu een bocht naar rechts (km 6,2) maar in het open veld zie ik nog steeds geen bekenden. Dat is daar misschien Kris Govaerts maar die haalt nog lopers in. Onbereikbaar vandaag, zo lijkt het. Ikzelf ben ook nog altijd aan mijn grote inhaalbeweging bezig en ik heb nog wel wat in de tank zitten voor de laatste kilometers.

Aan km 7,5 ontwaar ik dan toch een bekende, Roland Vandenborne. Hij heeft blijkbaar nog eens de loopschoenen aangetrokken voor een Challenge-wedstrijd. Nu hij er toch is en ik een kans heb om hem nog eens te kloppen ga ik die gelegenheid zeker niet laten voorbij gaan. Dat staat altijd goed in een verslag. In zijn gezelschap lopen ook Noël Heptia en Anne Kerens. Ik haal het trio in net voor de achtste kilometer aan de grote boerderij die u al kent van km 3. De laatste 2,5 km lopen weer over de aanvangsroute. Noël moedigt me nog aan voor “un dernier effort”, een laatste inspanning. Die moet ik dan leveren op het klimmetje – eigenlijk de glooiing – waar ik een deel van mijn achterstand op Pasquale Ruberto kan goed maken. Die heb ik net gespot voor me maar het zal nog tot aan km 8,7 duren voor ik hem inhaal. De kilometers beginnen nu te wegen. Voor me zou Sarah Robinet nu een goed mikpunt kunnen zijn maar ik besluit dat het goed is en tel nu de meters af naar de finish.
De tijdsregistratiematten liggen in de sporthal. Die reageren blijkbaar niet als ik de finish overschrijd en ik moet tot maandag wachten om mijn naam in de uitslagenlijst te zien verschijnen. Ik haast me uit de sporthal om in de buitenlucht te bekomen van de inspanning, maar niet na Armand Pirotte te hebben gefeliciteerd. Het was vanavond het weer van Armand. Ik ben op geen enkel ogenblik in zijn buurt geweest tijdens de wedstrijd, ook al finishen we uiteindelijk in dezelfde minuut. “The talk of the town” – ik bedoel het gesprek in de kleedkamer – is de verschroeiende inhaalrace van Kris Govaerts. De Truienaar had me vooraf al verklapt dat hij in een goede vorm stak. Nu blijkt hij vanuit de achtergrond zowat de hele V3-tegenstand te hebben opgerold. Hij strandt op 5 seconden van Jules Kempeneers, voor Valère Sauwens. “Valère heeft me laten voorgaan”, aldus de immer bescheiden Jules. Wie de winnaar van de V3-klasse zoekt moet omhoog scrollen naar de …dertigste plaats en een tijd van 38 minuten, meer dan 5 minuten voor nummer twee. Winnaar Luc Henno mag eigenlijk niet meer lopen vanwege een knieprothese…

(Foto’s Carine Heyne. Foto 1: Maja Van Zand leidt een groep door het natuurpark. Foto 2: Ik was er er wel degelijk bij, ook al liet de eerste uitslag anders vermoeden. Foto 3: Armand Pirotte bezig aan een van zijn beste prestaties van het seizoen.)