zat 06/06/2015 15u * Willerrun Waltwilder (Victors Cup) * 12,6 km * 00:57:30 * 12,4 * 29/80 * 4/14 (55+) * ♥♥

Voor het eerst dit seizoen ben ik in eigen streek aan het werk, in het Bilzerse, waar ik traditioneel heel wat bekenden uit mijn oude professionele biotoop ontmoet. Frederic Jorissen van Hoeselt is een nieuw gezicht in het gezelschap. Hij zal het uitstekend doen met een twaalfde plaats. Dirk Claesen gaat deze keer wel eens voluit en staat eindelijk op de plaats – de derde – die hij op basis van zijn talent al langer verdient. Het is ook mijn eerste loop van de Victors Cup, een reeks wedstrijden in Zuid-Oost-Limburg die allemaal in de zomermaanden worden georganiseerd. Van de getrouwen ontbreken de Veldwezeltse routiniers Harie Roex en Jean-Pierre Immerix. Harie staat letterlijk en figuurlijk langs de kant van de weg met een gescheurde meniscus. Jean-Pierre schuwt – tijdelijk hopen we – de inspanningen en is thuis gebleven. Niet minder dan drie fotografen staan op de strategische punten om onze prestaties in beeld vast te leggen. “Bert” is mij onbekend. De foto’s van Marc Roosen en Ronald Hacken vinden jullie hier.
Enkele minuutjes voor drie uur staan we, even voorbij het voetbalveld van Waltwilder, te wachten op het startsein. We prijzen ons gelukkig dat we niet gisteren aan de bak moesten. Vandaag topt gelukkig een frisse bries de extreme temperatuur van vrijdag af. Het peloton omvat tachtig eenheden. Daar zijn de organisatoren erg tevreden mee, temeer omdat ze voor de korte wedstrijd – op een makkelijker parcours – 158 liefhebbers wisten te lokken.

Wie parcourservaring heeft in de velden rond de Willervijvers – en die heb ik – weet dat de man met de hamer op elke hoek kan toeslaan. Vorig jaar heb ik me hier in de drukkende hitte het licht uitgelopen en dit jaar – ik bedoel de laatste weken – is de conditiecurve naar een dieptepunt gezakt. Met een goed gevoel de twee rondes volmaken, daar wil ik voor tekenen. Ik vertrek voorzichtig maar ook niet te gezapig, je moet uiteindelijk ook nog het competitiegevoel ervaren. Het tempo schommelt in de eerste drie kilometer rond de 3’20”. Te snel? Dat gevoel heb ik niet, ook al heeft Guy Wauters die indruk na de wedstrijd. Guy haalt me in na 2 kilometer. Ik speel even met het idee om hem te volgen maar laat dat plan gelukkig onmiddellijk varen. Ik vraag me intussen wel af waar Francis Loyens, trainingsmaat bij de Mergellopers, is gebleven. Door het gehannes met mijn Garmin na de start ben ik hem uit het oog verloren. In een bocht na 2 km kan ik hem dan toch lokaliseren, met een achterstand van een dertigtal meter. Er volgt nu een mooie afdaling en een lichtlopende vlakke strook. Ik kan er niet echt van genieten want mijn benen zenden intussen alarmsignalen uit. Ik moet temperen tot 4’30”, 4’40” per kilometer en besef dat de weg naar Waltwilder (tenminste naar de finish) nog lang en moeizaam zal zijn.
Als ik het Willerpark inloop voor de lus rond de vijver stuift winnaar Steven Heemskerk in tegengestelde richting langs me door. Hij heeft de ronde al afgelegd en heeft daarmee na 4,7 km een voorsprong van 1 km. Ik zal hem niet meer inhalen… Intussen nadert er een groepje op me. Ze vallen me op de nek bij het buiten draaien van het park. Onder meer Vally Merken, Paul Hendrix en Francis Loyens schuiven voorbij. Bij hen ook Bart Jamaer die ik een anderhalve kilometer daarvoor in de afdaling was voorbijgelopen. Ik heb geen zin en noch minder kracht om aan te sluiten. In de eerste klim van de beruchte muur, 400 meter lang met een maximaal stijgingspercentage van 8,7, verlies ik alsmaar meer terrein. Bij de eerste passage aan de finish loop ik al afgescheiden… achter het groepje. Mijn doortocht laat de kijkers voor de kantine onberoerd. Het zijn dan ook kenners…

In het begin van de tweede ronde krijg ik dan toch een mentale opkikker als ik in het spoor geraak van Pascal Aerts die ik al een hele wedstrijd aan het achtervolgen ben. Een kilometer verder kan ik ook Eric Stassen inrekenen. Het tempo is met een twintigtal seconden per kilometer gezakt maar de concurrenten in mijn buurt hebben blijkbaar ook al hun beste pijlen verschoten. Ik leg de laatste ronde in het Willerpark alleen af en heb dus uitgebreid de tijd om te “poseren” voor de lens van Ronald. Hij beloont me met enkele mooie beelden. (Ik heb het niet over het model…) Ik hoor iemand naderen. Nog een plaats achteruit, denk ik. Bij het uitlopen van het park slaat de hitte op volle kracht toe. Voor de gekapte populieren van www.populier.be is Pieter Dullers, een bekende van de Luikse wedstrijden, me al voorbij. Pieter is hier met een trainingsloopje bezig is, anders zou hij zich niet in dit deel van het peloton ophouden. Ik bereid me mentaal voor op de tweede bestorming van de muur. (De heroïek zit hem in de woordkeuze, niet in de prestatie, maar dat hadden jullie al door…) De bult onmiddellijk na het park op de ruilverkavelingsweg heb ik op reserve genomen. Maar het kan nog langzamer: 9 km per uur op het steilste stuk van de klim. Maar goed, ik val niet helemaal stil en kan in de afdaling en de laatste stijgende meters naar de finish nog voldoende snelheid halen om mijn plaatsje vast te houden. Ik oogst in extremis nog enig applaus van sympathisanten langs de kant en mag bekomen van de inspanningen op een parcours dat geen genade kent.
De nabespreking, dit keer met Jozef Schroeders en Paul Esters, is een onmisbare schakel in het wedstrijdgebeuren, de aanvulling van het verloren lichaamsvocht eveneens. Als de prijsuitreiking eindelijk begint, moet speaker Chris Goevaerts (oud-collega, niet te verwarren met Kris Govaerts, actief in het Waalse circuit) vaststellen dat heel wat prijswinnaars al naar huis zijn vertrokken. De 55-plussers die wel nog in groten getale aanwezig zijn, wachten dan weer tevergeefs op een prijs. Dat kan nog beter. Na een laatste groet en dankjewel aan Philip Pauly en Christophe Roosen vertrek ik naar het vrome dorp Heukelom waar de processie uitgaat.

(Foto 1: Ronald Hacken: Een groepje met Francis Loyens (274), Kristof Rouffa (258), Bart Jamaer (177) en Pascal Aerts (35) op de muur van Waltwilder. Foto 2: Marc Roosen: Dirk Claesen op weg naar de derde plaats.)