Door een gelukkig toeval kunnen we deze keer nieuws brengen van een echte “hard”loper, Philip Poilvache, over wie ik al eerder een lyrisch stukje heb geschreven. Philip was vrijdag vanuit zijn thuishonk in Martenslinde vertrokken, had enkele rondjes rond de Wildervijvers gedraaid en was na een doortocht door Bilzen centrum op de terugweg. Achter de markt loop ik hem tegen het afgetrainde lijf. Philip is dit jaar nog niet op competitieniveau actief geweest. Reden: zijn laatste marathon – vorig jaar oktober in Eindhoven – is enkele maanden in zijn kleren blijven hangen. Philip had al zijn hoop gesteld op Eindhoven nadat hij de marathon van Visé in mei door ziekte had moeten laten voorbijgaan. Maar ditmaal kwam een sinusitis roet in het eten gooien. Toch gestart en in een ideaal groepje de eerste 25 km kunnen afwerken. “Toen ging het licht uit” aldus Philip. “Toch uitgelopen?” vraag ik. “Jawel”. “En wat voor tijd?” probeer ik. Dat kan gerust een klets van 20 minuten geweest zijn, denk ik bij mezelf. “2u37′” is het laconieke antwoord. 42ste van zo’n 1300 finishers. Gemiddelde snelheid: 16 per uur. Deze jongen blijft ons – en niet in het minst zijn oud-gymleraar Modest Ramaekers – verbazen. En hou hem vooral in de gaten als hij wel volledig fit is. Staan binnenkort op zijn programma: de Vijverrun in Zolder en de halve marathon in Visé.