zon 20/08/2023 15u * Ulbeek Loopt * 10km * 00:57:33 * 10,3 *37/41 * 5/5 * ♥♥

Een nieuwe naam op de wedstrijdkalender: Ulbeek Loopt. Georganiseerd door het Helpshop Loopcriterium maar geen deel uitmakend van deze reeks Limburgse loopwedstrijden. De bedoeling is door te groeien tot een volwaardige manche. Noem het een testevent voor organisatoren en lopers. Geen punten te verdienen dus en een broeierige temperatuur, genoeg om heel wat mogelijke belangstellenden af te schrikken. De twee wedstrijden samen moeten het met 88 lopers stellen. Ik ben er dus wel bij en de nieuweling heeft daarmee meteen recht op een verslag.

De communicatie vooraf is vrij summier: niet iedereen kent het centrum van Ulbeek, een kleine deelgemeente van Wellen en zo moeten we even zoeken naar de startlocatie. Een beschrijving van het parcours is evenmin op het net te vinden. Ik gok op een vlakke en lichtlopende ronde. Maar dat pakt even anders uit, hoewel de tropische omstandigheden er uiteraard nog een flinke schep bovenop doen.

In de kleine groep vertrekkers vallen meteen twee Luikse toppers op: Patrick Philippe en Irène Tosi. Zij zijn op zoek naar verharde wegen ter afwisseling van de bos-en trailpaden bij hun in de buurt. Jammer genoeg loopt twee derde van het parcours over hobbelige paden die ze nu net wilden vermijden…

We vertrekken onder de hoge bescherming van de Ulbeekse Patton Drivers. De brandende zon maakt de eerste kilometer, nochtans voor een groot deel op zacht asfalt, al tot een karwei. Ik loop meteen in de laatste gelederen van de groep, hoewel ik voorlopig nog het gezelschap heb van enkele bekenden. Na de eerste scherpe bocht komen we op een grindpad tussen de laagstamaanplantingen waar ik mijn gezellen al meteen moet laten gaan. Kris Govaerts, weliswaar ook heel langzaam vertrokken, is dan al wat verder weg en even later nemen ook Maja Van Zand en Jos Polders afstand. De eerste bevoorrading op de schaduwrijke en dalende Raamstraat biedt een tijdelijke verpozing voor mijn verhit lijf en zere benen. We draaien nu rechtsaf, de weg begint hier op te lopen. Gelukkig op asfalt en na tweehonderd meter met beschutting door bomenrijen links en rechts. Veel heuveltjes zullen hier wel niet zijn in dit deel van Limburg maar de organisatoren van Ulbeek laten de kans niet liggen om de Oeterslovenstraat in het parcours op te nemen. Gelukkig heb ik de ervaringen van de 5km-lopers van daarnet meegekregen en weet ik dat een flinke knik op de ronde ligt. Hoe lang die is, zal ik zelf moeten ondervinden. Na iedere bocht leef ik met de hoop dat het de laatste van de klim is. Maar ik zal uiteindelijk een dikke kilometer moeten wachten tot ik helemaal boven ben. Aan de scherpe bocht naar rechts staan er enkele toeschouwers achter een dranghekken, evenals een groepje vrijetijdsfietsers die naar beneden willen. Op een e-bike ongetwijfeld. Wat doen wij, lopers, ons eigenlijk aan?

Opnieuw op een grindweg met voren en putten, hier en daar met een klad asfalt of beton, dwars door de plantages uit. De volgende anderhalve kilometer zijn overwegend dalend of vlak. In de korte open stukken blijft de zon ongenadig op het hoofd gloeien. Aan het Cultuurcafé de Bottelarij, in het fraai aangelegde centrum van het dorp, wachten de supporters ons op en wordt ons water aangereikt… dat ik overvloedig over mijn hoofd uitgiet. “Niet te gek doen” geeft 5km-loper en podiumlaureaat Jean-Pierre Immerix me nog mee. Zelfs als ik het zou willen, zou ik het niet meer kunnen…

Ik ben ongetwijfeld als een van de laatsten doorgekomen aan de bevoorrading. De rode lantaarn zal ik wel niet zijn. Ik vermoed dat er nog enkele lopers (hoeveel?) achter me zijn. In elk geval nader ik op een loper voor me die ik op het makkelijkste strook van het parcours (de eerste en zesde kilometer) inhaal en meteen ook achterlaat. De eerste ronde was al een beproeving, de tweede zal een overlevingstocht worden. De eerste doortocht door de plantages op km 6-7 gaat nog moeizamer dan in de eerste ronde. Voor het eerst stijgt mijn kilometertijd boven de 6 minuten. Ook voor David Coenen wordt het (te) moeilijk. Ik schuif weer een plaatsje op naar voren. De tweede beklimming van de helling in de achtste kilometer kost me nog meer tijd. Maar ik kan de verleiding weerstaan om te gaan stappen. Temeer omdat ik in de verte ook Jos Polders zie afzien. Hij moet enkele wandelpauzes inlassen en zo kom ik snel dichterbij. In de bocht boven ben ik haast in zijn spoor maar dan vindt hij toch weer even een beter ritme en duurt het toch nog anderhalve kilometer eer ik echt naast hem kom. De laatste honderden meters leggen we broederlijk naast elkaar af.

De tweede ronde levert me een tweede hartje op. In het eerste deel van de loop was ik, ondanks een belabberd gevoel, verbaasd door mijn kilometertijden ruim onder de 6 minuten. Dat is op training stilaan een onbereikbare droom geworden. Het tweede deel heb ik de zware klus op karakter geklaard. Hoewel ik eigenlijk gekomen was om te genieten van de groepssfeer… De omstandigheden hebben er anders over beslist.

De prijzenkast van Ulbeek Loopt is flink gevuld voor de vele leeftijdsklassen en dus gaan door het kleine deelnemersveld heel wat deelnemers met een prijs naar huis. Voor de anderen (of voor dezelfden…) zijn er ook nog tombolaprijzen. Jammer dat mijn Cristal-pak de 0,0% versie is… Later op de avond is het heerlijk toeven aan een terrastafeltje…