zat 09/06/2012 15.30 u * Munsterbilzen Kristoffelloop * 10,6 km * 0:44:17 * 14,4 * 19/76 * 5/24 (M50) * ♥♥♥♥

De organisatoren van de tiende Kristoffelloop in Munsterbilzen hebben kosten noch moeite gespaard voor hun wedstrijd, met onder meer een douche-installatie van 2500€. Jammer genoeg staan er slechts 76 vertrekkers aan de start in de 10 km-wedstrijd. De plaatselijke politieke tenoren zijn er wel in groten getale. Ook aanwezig als seingever – ik herken hem met enige moeite onder een imposante motorhelm – Jean D’huys, directeur van het Heilig Graf Instituut in Bilzen. Hij zal met voldoening gezien hebben dat twee van zijn oud-leerlingen, Liesbeth Geerkens en Jonas Slegers, in de prijzen vallen in de korte wedstrijd. Voor de start krijgen de deelnemers aan alle tien de edities een aandenken. Bij hen natuurlijk ook Jean-Pierre Immerix.
Het vlakke parcours loopt deels over asfalt, deels in bos. Ik vertrek in het spoor van Claude Herzet. Ik probeer zijn ritme volgen en loop daardoor een beetje te hard van stapel. Na drie kilometer moet Claude ook gas terugnemen en kan ik hem voorbij. Ik loop nu een twintigtal seconden achter Stefaan Lierman en Guido Cuypers. In hun schaduw volgt de eerste dame Nathalie Van Oosterwijck. Halverwege de eerste ronde word ik ingehaald door een lange “groene” man die me vriendelijk groet. Het is Paul Esters die enkele plaatsen voor me eindigt. Bij het naderen van de eerste doortocht aan de streep komen we de snelle jongens tegen die een lus voorsprong hebben. Philip Poilvache en Bruno Stulens voeren het veld aan. Zij blijven bij elkaar tot aan de achtste kilometer waar Philip zijn trainingsmaatje moet laten gaan. Het verschil bedraagt uiteindelijk 13 seconden. Marc Maurissen ligt in vierde positie. Die kan hij behouden tot op de streep. Door een hardnekkige enkelblessure heeft hij pas in de laatste weken zijn gebruikelijke trainingskilometers kunnen afwerken. Een beetje later kruis ik Josette Pirlot die in laatste instantie beslist heeft de start te nemen. Josette haalt een mooi gemiddelde van 12 per uur en nog net de “eerste bladzijde” van de uitslag. En ze mag het podium op voor een derde plaats bij de dames in haar categorie.
Het parcours mag dan wel vlak zijn, in het begin van de tweede ronde krijgen we stevige tegenwind. Ik hoop dat de wind een bondgenoot wordt om terrein goed te maken maar mijn “voorlopers” geven voorlopig geen krimp. In het bos plaats ik in een impuls een tussenversnelling maar dat bekomt me slecht en ik laat me weer wat uitzakken. Op een dikke kilometer van de finish kan ik het tempo nog eens opkrikken. De twee mannen voor me moeten eraan geloven. Met nog 400 meter te gaan, geraak ik eindelijk in het spoor van Nathalie. En in die volgorde lopen we ook over de eindstreep. Het lijkt me niet echt elegant om een dame in de laatste meters voorbij te snellen. Nathalie had zich dus de ultieme krachtinspanning om mij voor te blijven, kunnen besparen. Maar wat wil je als je wordt opgezweept door een vrouwelijke fan “Kom op Nathalie, laat je niet doen door de mannen”?